قاتلان حلبچه
جنایت صدام در بمباران شیمیایی حلبچه با حمایت غرب انجام شد وهزاران نفر طي آن کشته شدند اما رسانه‌های غربی بر آن سرپوش گذاشتند
امروز بیست و ششم اسفند، سی و هفتمین سالگرد قتل‌عام مردم حلبچه در کردستان عراق و جنایت غیرقابل تصور صدام با حمایت آشکار غرب است. این جنایت فجیع به‌عنوان بزرگ‌ترین حمله شیمیایی به یک شهر پرجمعیت در تاریخ جهان به یادگار خواهد ماند. بمباران شیمیایی حلبچه هزاران کودک، زن، سالمند و مرد را به کشتن داد و منابع طبیعی ازجمله درختان، رودخانه‌ها و مزارع را مسموم کرد. با گذشت قریب به 4دهه، همچنان آمار بالای ابتلا به سرطان و ناهنجاری‌های مادرزادی در تولد نوزادان در این منطقه مشاهده می‌شود.
این فاجعه بزرگ انسانی، تنها مصیبت وارد شده به مردم مظلوم حلبچه نبود، بلکه فاجعه دیگر که آن هم کمتر از فاجعه وحشتناک بمباران شیمیایی نیست، تلاش رسانه‌های غربی برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت است که امروز به دروغ، مدعی دفاع از حقوق مردمان کرد هستند. این رسانه‌ها در راستای سرپوش گذاشتن بر حقیقت، طرف‌های دیگر را متهم می‌کنند که در پشت پرده این جنایت، دست داشته‌اند. ادعای مضحک دست داشتن ایران در این جنایت، مدتی است که مجددا در فضای مجازی مطرح شده و برخی واکنش‌های احساسی که ناشی از جهل است را در پی داشته؛ اما چرا این دعاوی، نسبتی با واقعیت ندارند.
کشورهای غربی؛ بزرگ‌ترین حامیان رژیم صدام
اولین دلیلی که می‌توان در رد ادعای دست داشتن ایران در جنایت حلبچه اقامه کرد، حمایت بی‌شائبه دول غربی از رژیم صدام برای جنگ نیابتی علیه ایران است.
شرکت‌های غربی مستقیما در گسترش سلاح‌های شیمیایی و تحویل آن به صدام نقش داشته‌اند و با علم به اینکه آن جانی بالفطره برای استفاده از آن علیه کودکان بی‌گناه حتی یک لحظه هم درنگ نمی‌کند، سلاح شیمیایی در اختیار رژیم صدام قرار دادند و اتفاقی که نباید می‌افتاد، در حلبچه رخ داد. تصاویر و اسناد منتشره نشان می‌دهند که صدام به کمک هواپیماهای میراژ و سوپراستاندارد فرانسه، بمب‌های شیمیایی را بر سر مردم بی‌دفاع حلبچه پرتاب کرد.
نقش ویژه آمریکا و انگلیس
کشتار وحشیانه و ضد‌انسانی مردم مظلوم حلبچه، در هماهنگی کامل با مقامات 2کشور آمریکا و انگلیس صورت گرفت. پایگاه نیویورک تایمز، در گزارشی با اشاره به کارنامه آمریکا در مورد حمله شیمیایی حلبچه تأکید کرده است: «براساس هزاران سند موجود در پلیس مخفی عراق و دولت آمریکا... دولت آمریکا از مسئولیت صدام در انجام این حمله و استفاده عمدی آن از گاز‌های شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان اطلاع داشت.»
انتقام از مردم حلبچه
پس از ورود نیروهای ایرانی به حلبچه در جریان عملیات والفجر 10، مردم این شهر و شهر‌ها و روستا‌های اطراف، به استقبال از رزمندگان شتافتند. محبوبیت ایرانی‌ها در میان کردهای عراق، خشم صدام را برانگیخت و در حقیقت صدام با بمباران حلبچه، درصدد مجازات ساکنان کرد این منطقه بود. به‌گفته یکی از سخنگویان رژیم صدام، مردم حلبچه نه‌تنها در برابر حضور نیروهای ایرانی مقاومت نکردند، بلکه با هلهله و شادی استقبال کردند و این موضوع به هیچ وجه نمی‌توانست برای صدام، قابل تحمل باشد.
بدین‌ترتیب این مسئله چنان برای حزب بعث غیرقابل باور بود که در یک اقدام غیرانسانی و به قصد انتقام‌گیری از این شکست، در عملیاتی به نام انفال با ۵۰ فروند هواپیمای ویژه که هر یک به 4عدد بمب شیمیایی ۵۰۰ کیلویی مجهز بودند، در آسمان حلبچه ظاهر شد و با ریختن ۲۰۰ بمب حاوی مواد شیمیایی به کشتار مردم این منطقه کردنشین پرداخت.
سکوت غرب در برابر کشتار مردم غیرنظامی
بعد از بمباران شیمیایی سردشت در تیرماه سال 1366که به کشته شدن بیش از 100نفر و مجروحیت بیش از 8هزار نفر انجامید، مجامع و نهادهای بینالمللی و رسانه‌های غربی سکوت پیشه کردند و همین انفعال موجب تهور صدام برای تکرار جنایت علیه غیرنظامیان، این بار در حلبچه شد.
جهاد ایران برای بازتاب حقیقت
پس از این بمباران گسترده، نیروهای ایرانی به یاری آوارگان بی‌پناه و مجروحان شتافتند اما شدت بمباران به اندازه‌ای بود که بیش از 5هزار کشته برجای گذاشت. نکته مهم اینجاست که ایران نقش بی‌نظیری در بازتاب جنایت صدام در حلبچه داشت. ده‌ها عکاس و خبرنگار از ایران برای بازتاب حقیقت، عازم این منطقه کردنشین شدند و این اقدام در واقع نوعی قمار با سلامت جسمی و حتی روانی بود که اهالی رسانه، آن را با طیب خاطر به جان خریدند.
احمد ناطقی، عکاس جنگ سال 1394 با اشاره به جهاد اهالی رسانه برای بازتاب حقیقت در حلبچه تصریح کرد: «من که به‌شدت مشغول کار بودم، ناگهان استفاده از ماسک ضد‌شیمیایی توسط سایر همراهان، توجهم را به این واقعیت جلب کرد... برای لحظه‌ای تصمیم به استفاده از ماسک گرفتم اما به‌دلیل مزاحمت برای عکاسی از این تصمیم منصرف شدم و به عکاسی ادامه دادم.»
در همینه زمینه :
معرفی کتاب