بریم روستاگردی

روستای هزارساله‌ای که مردمانش زیر زمین زندگی می‌کردند  
روستای «انجدان»(معرب «انگدان») در اراک ارتباط نزدیکی با گیاه انگدان دارد که در این منطقه رشد می‌کند. این گیاه به‌دلیل صمغ خاصش شهرت یافته و به‌ویژه در گذشته محصولی صادراتی به کشورهای دیگر بوده است. صمغ انگدان یا «انغوزه» در طب سنتی و حتی در صنایع مختلف کاربردهایی داشت و این ویژگی باعث شهرت روستای انجدان به‌عنوان منطقه‌ای خاص در تولید و تجارت این محصول شده بود.
در حمله مغول‌ها به ایران این روستا دچار آسیب‌های زیادی شد و مردم برای حفاظت از خود در برابر حملات مغول‌ها به‌طور موقت به زیرزمین‌ها و نقب‌های زیر روستا پناه بردند.
قدمت این روستا بیش از هزار سال تخمین زده می‌شود و برخی شواهد و اسناد موجود به این نکته اشاره دارند که این روستا به‌ویژه قبل از اسلام نیز مسکونی بوده است. سنگ قبری که در قبرستان این روستا پیدا شده و به نوه سلمان فارسی نسبت داده شده تأیید این نکته است که انجدان پیشینه‌ای طولانی دارد و احتمالا در آن زمان منطقه‌ای تاریخی و مذهبی شناخته می‌شده است.
روستای انجدان یکی از روستاهای زیبا و دیدنی شهرستان اراک است که در منطقه‌ای کوهستانی و با طبیعتی بکر قرار دارد. این روستا به‌ویژه برای غارهای طبیعی‌اش معروف است که جزو جاذبه‌های طبیعی و گردشگری منطقه به شمار می‌آیند. غارهای انجدان به‌دلیل ویژگی‌های زمین‌شناختی خاص خود، هم برای محققان و هم برای گردشگران جذابند.
غارهای طبیعی این منطقه در دل کوه‌های سنگی و صخره‌ای قرار دارند و برخی از آنها به قدری بزرگ و عمیقند که می‌توان در آنها گشت‌وگذار کرد. این غارها علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، محیطی آرام و بی‌نظیر برای علاقه‌مندان به غارنوردی و کاوش در دل زمین هستند. برخی از این غارها به‌دلیل شرایط خاص محیطی، محل زندگی گونه‌های مختلف حیوانات وحشی و خفاش‌ها نیز هستند.

مسیر دسترسی
روستای انجدان در حدود ۴۰کیلومتری غرب اراک قرار دارد. برای رسیدن به این روستا باید از جاده اراک به سمت محلات حرکت کنید و سپس با طی کردن مسیر کوهستانی به انجدان برسید. برای دسترسی به غارهای طبیعی نیاز به راهنمای محلی یا پیمایش در مسیرهایی مشخص دارید، زیرا برخی از این غارها در مکان‌های دورافتاده و با دسترسی دشوار قرار دارند.


صنایع‌ دستی را از کمِه بخرید  
روستای کمه یکی از روستاهای زیبای شهرستان خمین در استان مرکزی است که صنایع ‌دستی‌اش شهرت دارد.
این روستا با توجه به موقعیت جغرافیایی‌اش، در دوره‌های مختلف یکی از مراکز مهم کشاورزی و صنعتی منطقه بوده است. در گذشته، مردم این روستا کشاورزان و صنعتگران ماهری بودند و بسیاری از صنایع‌ دستی آن به مناطق دیگر ایران و حتی خارج از کشور صادر می‌شد.
فرش‌های دستباف روستای کمه شهرت زیادی دارند. این فرش‌ها با نخ‌های مرغوب و طرح‌های سنتی و زیبا بافته می‌شوند و در نمایشگاه‌های  مختلف صنایع‌ دستی کشور به‌طور چشمگیری عرضه می‌شوند.
گلیم‌های دستی روستای کمه با رنگ‌هایی طبیعی و طرح‌هایی منحصر به فرد بافته می‌شوند و دوام بسیاری دارند.
سفالگری یکی دیگر از صنایع ‌دستی روستای کمه است. سفال‌های این روستا با طرح‌های خاص و سنتی، علاوه بر کاربرد روزمره‌شان، آثار هنری نیز هستند.
در این روستا انواع بافته‌های سنتی مانند کرباس و پارچه‌های دستباف تولید می‌شود که برای پوشاک و تزیین وسایل خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مسیر دسترسی
روستای کمه در حدود ۳۵کیلومتری جنوب غربی شهر خمین واقع شده است. این روستا در دل دشت‌های زیبای استان مرکزی قرار دارد و برای دسترسی به آن باید از جاده‌های خمین به سمت روستاهای جنوبی حرکت کرد.
برای کسانی که با خودروی شخصی به این منطقه سفر می‌کنند مسیر دسترسی از جاده خمین به‌راحتی امکان‌پذیر است. از وسایل حمل‌ونقل عمومی شهر خمین نیز می‌توان استفاده کرد، اگرچه به‌دلیل موقعیت روستا ممکن است به‌ خودروی شخصی یا تاکسی‌ محلی نیاز داشته باشید.


روستای وفس؛ پرچمدار هویت محلی  
روستای وفس، یکی از روستاهای زیبای شهرستان کمیجان، به‌ویژه در دوره‌های صفویه و قاجاریه، به‌دلیل موقعیت مناسبش در دل کوه‌ها و نزدیکی به مسیرهای تجاری قدیم، همواره یکی از مراکز مهم منطقه بوده است.
نام «وفس» در برخی منابع به‌صورت «وفس» یا «وفسک» نیز آمده است. برخی بر این باورند که این نام از ترکیب دو واژه «وف»(به معنی مکان یا محل) و «س»(به معنی پرچم یا نشانه) به‌معنای «محل پرچم» یا «مکان مشخص» گرفته شده است. این احتمال وجود دارد که این روستا در گذشته به‌دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود مورد توجه بوده است.

موسیقی محلی
در این روستا موسیقی ویژه‌ای با اشعاری حماسی و عاشقانه همراه با سازهای سنتی همچون دوتار، کمانچه و تنبک اجرا می‌شود. یکی از ویژگی‌های فرهنگی برجسته روستای وفس موسیقی محلی و سنتی آن است.

مسیر دسترسی
روستای وفس در شهرستان کمیجان، در ۲۵ کیلومتری غرب اراک قرار دارد. این روستا در دامنه کوه‌های زاگرس است و برای دسترسی به آن می‌توان از جاده کمیجان به سمت روستاهای غرب حرکت کرد. جاده‌هایی کوهستانی و خاکی به این روستا منتهی می‌شوند و ممکن است برخی مسیرها نیاز به راهنمای محلی یا خودروهای مجهز داشته باشند. همچنین می‌توان با تاکسی و وسایل حمل‌ونقل عمومی از شهر کمیجان و اراک به آنجا رفت.


درمان با آب‌گرم و لذت از طبیعت بکر  
محلات به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری که دارای آب‌های معدنی و گرم در ایران است شناخته می‌شود و بسیاری از گردشگران برای بهره‌برداری از خواص درمانی آب‌های معدنی این منطقه به آنجا سفر می‌کنند. این آب‌های گرم به‌طور طبیعی از چشمه‌ها و منابع زیرزمینی بیرون می‌آیند و خواص درمانی زیادی دارند. آب‌های گرم محلات به‌ویژه برای درمان بیماری‌های مفصلی، دردهای عضلانی، بیماری‌های پوستی و مشکلات گردش خون مفیدند.
این منطقه در گذشته محلی برای استراحت و درمان شناخته می‌شد و گردشگران زیادی برای استفاده از آب‌های معدنی و گرم آن به این منطقه سفر می‌کردند.

مسیر دسترسی
شهرستان محلات در حدود ۴۵کیلومتری جنوب غربی اراک قرار دارد و برای دسترسی به آن باید از جاده‌های اصلی این شهرستان به سمت محلات حرکت کنید. برای دسترسی به آب‌گرم‌ محلات مسیرهای گوناگونی از شهر محلات و جاده‌های خاکی و آسفالت وجود دارد. معمولا برای رسیدن به این چشمه‌ها از تاکسی‌ و خودروی شخصی استفاده می‌شود، چراکه دسترسی به برخی چشمه‌ها ممکن است نیاز به پیاده‌روی یا استفاده از مسیرهای کوهستانی داشته باشد.


«آب معجزه» بنوشید  
روستای آهو به‌خاطر وجود امامزاده عبدالله(ع)، از نوادگان امام موسی بن جعفر(ع) مقصد گردشگران مذهبی است. این امامزاده در بالادست کوه کمردوشاخ قرار دارد.
در فصل بهار از کوه میراب که در غرب روستا واقع شده است، یکباره آب زیادی خارج می‌شود که به آن آب معجزه می‌گویند و جاذبه‌ای طبیعی محسوب می‌شود. طبیعتا هرچه بارندگی زیادتر باشد، خروجی آب نیز بیشتر است.
درخصوص علت نامگذاری روستای آهو دوروایت وجود دارد. یک روایت مربوط به وجود آهو در این منطقه بوده که در گذشته در این کوهستان‌ زندگی می‌کرده‌اند که البته هنوز هم می‌توان تعدادی آهو در این منطقه مشاهده کرد.
روایت دیگر به داستانی در دوره قاجار برمی‌گردد. پادشاهی در این منطقه اقامت داشته که در رؤیای خود آهویی می‌بیند که در مکانی سم به زمین می‌کوبد. پادشاه پس از بیدار شدن از خواب دستور می‌دهد در این مکان بنای مقدسی ساخته شود.

مسیر دسترسی
روستای آهو در شمال شهرستان آشتیان و در حدود 5کیلومتری مرکز شهر آشتیان واقع شده است. برای دسترسی به این روستا کافی است از آشتیان به سمت شمال حرکت کنید. این روستا به‌دلیل موقعیت کوهستانی و هوای دلپذیرش مقصد گردشگری محبوبی شناخته می‌شود.


زادگاه امیرکبیر اینجاست  
روستای هزاوه در ۲۰کیلومتری شمال غربی شهرستان اراک زادگاه امیرکبیر است. خانه امیرکبیر با 2طبقه و مساحتی بالغ بر ۶۲۵مترمربع با سقف‌های هلالی و تیرهای چوبی و دیوارهای خشتی و گلی ساخته شده و یکی از جاذبه‌های مهم تاریخی روستای هزاوه است.
نام این روستا در گذشته به‌صورت هزارآبه ذکر می‌شد و دلیلش وجود آب فراوان در این منطقه بود. در طول زمان، این نام به هزارآوه و سپس به هزاوه تغییر پیدا کرد. به‌دلیل منابع آب متعدد و چشمه‌های فراوان، این روستا از دیرباز منطقه‌ای با آب و هوای کوهستانی و سرسبز شناخته می‌شد. این روستا با داشتن باغ‌های انگور و میوه‌های مختلف در گذشته منطقه کشاورزی مهمی بود.
مطالعات باستان‌شناختی در این منطقه نشان می‌دهد که قدمت روستای هزاوه به قرن پنجم هجری می‌رسد. آثار باستانی موجود در منطقه و سفال‌های به‌دست‌آمده گواهی است از سکونت انسان در این منطقه در دوره‌‌های مختلف تاریخی ازجمله دوره‌های اشکانی و ایلخانی. یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی هزاوه مقبره شاهزاده احمد است که در بلندترین قسمت روستا و در محله بالا واقع شده و به دوره ایلخانیان تعلق دارد. این مقبره از جاذبه‌های تاریخی و مذهبی روستا به‌ شمار می‌آید.

مسیر دسترسی
برای رفتن به روستای هزاوه از اراک به سمت شمال غرب حرکت کنید تا پس از حدود ۲۰کیلومتر به این روستا برسید. جاده‌های مناسب و وجود امکانات گردشگری در این منطقه بازدید از روستا را برای علاقه‌مندان به تاریخ و طبیعت آسان کرده است. این روستا یکی از مقاصد مهم گردشگری استان مرکزی با امکانات و زیرساخت‌های ضروری برای پذیرایی از گردشگران است و سالانه از گردشگران داخلی و خارجی بسیاری میزبانی می‌کند.