گزارش
تحریم‌ها؛ بی‌اثر بر روان
یک پژوهش معتبر جهانی گفته که تحریم‌ها اثر کمی بر بار بیماری‌های روانی در ایران داشته است
آرش نهاوندی-روزنامه‌نگار
مطالعه چاپ شده در مجله «لنست گلوبال» نشان داده تحریم‌ها باعث افزایش بار و سختی بیماری‌های روانی در مردم ایران نشده است. پژوهشگران در توجیه این عدم‌ارتباط توضیح داده‌اند که زندگی برای دهه‌ها در شرایط بی‌ثبات و پراسترس، احتمالا باعث شده که تاب‌آوری ایرانیان افزایش یابد و این مهارت‌ها منجر به این شده که اثرات تحریم‌ها بر سلامت روان ایرانیان خنثی شود. این یافته‌ها، برخلاف باور مرسومی است که وجود دارد. در این‌باره بیشتر بدانیم.
این یافته‌ها، البته به‌معنای وضعیت مناسب ایران در زمینه اختلالات روانی نیست و صرفا نشان از این دارد که تحریم‌ها باعث افزایش آمار Daly (سال‌های زندگی که به‌دلیل ناتوانی جسمی و ذهنی از دست می‌رود) و افزایش هزینه سختی‌های بیماری‌های روانپزشکی در ایران نشده وگرنه هنوز اختلالات روانی و رفتاری، سهم بزرگی از بار بیماری‌ها را به دوش می‌کشد و نیازمند برنامه‌های فوری و فراگیر است.
در این تحقیق، محققان از داده‌های سال‌های1990 تا 2019 در مورد اختلالات روانی در 31استان ایران استفاده کرده و مجموع سال‌های از‌دست‌رفته زندگی به‌دلیل اختلالات روانی (DALY) و همچنین درصد تغییر بین این دوره‌های زمانی را محاسبه کرده‌اند.
بین سال‌های 1990و 2019، ما شاهد افزایش آمار DALY (از دست‌دادن سال‌های زندگی به‌دلیل ناتوانی ناشی از ابتلا به اختلالات روانی) بودیم. به بیان بهتر در سال1990 آمار اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی، به‌عنوان 4منبع اصلی کاهش سال‌های زندگی (DALY) 79درصد بوده که در سال2019 به 84درصد افزایش یافته و در مجموع میزان افزایش جزئی بروز اختلالات روانی در طول 3دهه اخیر را نشان می‌دهد.
نویسندگان این تحقیق با استناد به آمار موجود تأثیر تحریم‌ها بر افزایش اختلالات روانی و بار درمانی آن را ناچیز دانسته و اینطور توضیح داده‌اند که اگرچه در چند دهه گذشته ترکیبی از استراتژی‌های اقتصادی غیرمؤثر دولتی و تحریم‌های متعدد بین‌المللی بر قدرت خرید مردم تأثیر منفی گذاشته و بسیاری از افراد را در معرض فشارهای مالی بلندمدت قرار داده، افزایش تاب‌آوری ایرانیان سبب شده اثرات تحریم‌ها بر سلامت روان ایرانیان خنثی شود. البته رابطه بین اختلالات روانی و مشکلات اقتصادی خطی نیست و فهرست بلندبالایی از متغیرها در سطح فردی یا جامعه باید برای ارزیابی این مسئله مورد بررسی قرار گیرد.
با وجود برخی شواهد مبنی بر وخامت وضعیت سلامت روان در دوران تحریم در ایران و تأثیر منفی تحریم‌ها در زمینه دسترسی به خدمات پزشکی و داروها، به‌گفته نویسندگان پژوهش، افزایش قابل‌توجهی در اختلالات روانی مشاهده نشده است.
در همینه زمینه :
