دیکتاتوری کافه‌ای دموکراسی میزی

« سوشیال بودن این میزها رو کردن ژانر کافه‌شون و با اداهاش مشتری جذب می‌کنن». این را سوگل می‌گوید که هیچ خوش ندارد کافه‌نشینی را با نشستن پشت میزهای اجتماعی تجربه کند:«فکر کن درست زمانی که  در حال کیفوری از خلوت و نوشیدن قهوه ات هستی کنار دستت آدم هفت‌پشت غریبه‌ای نشسته باشد که می خواهد از زیر‌و بم زندگی‌ات سردرآورد.» نخودی می‌خندد و برای اینکه تأیید دوست همراهش را بگیرد، ادامه می‌دهد: «اصلا بگذار به ما بگویند کافه‌نشینی‌تان مثل دیکتاتورهاست؛ یا بگویند مثل افسرده‌هایی هستید که گاهی انزوایشان را می‌آورند وسط شهر... چه کنیم که از دموکراسی میزهای اجتماعی لذت نمی‌بریم.» ‌‌‌