تطابق‌پذیری؛ کلید بقا در برابر تغییر اقلیم

تغییر اقلیم یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های جهانی است که تأثیرات آن از گرمایش زمین و افزایش سطح آب دریاها گرفته تا خشکسالی‌ها، آتش‌سوزی‌های فراگیر و سیل‌های مخرب، زندگی انسان‌ها و اکوسیستم‌ها را تهدید می‌کند. آیا می‌توان در مقابل تغییرات اقلیمی شرایط را به نقطه تعادل پیشین برگرداند؟ طبیعت به میل ما انسان‌ها رفتار نمی‌کند و قواعد خودش را دارد. کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حرکت به سمت انرژی‌های پاک می‌تواند سرعت این تغییرات را کاهش دهد؛ اما متوقف کردن آن در کوتاه‌مدت بعید به‌نظر می‌رسد. در شرایطی که پدیده‌های حدی به‌صورت کاملا پیش‌بینی‌ناپذیر رخ می‌دهد، تطابق‌پذیری (Adaptation) تنها راه کوتاه و حتی بلندمدت است. تطابق‌پذیری به‌معنای تغییر در شیوه‌های زندگی، زیرساخت‌ها و شیوه‌های مدیریتی برای مقابله با شرایط اقلیمی جدید، مهم‌ترین ابزار برای بقا و کاهش آسیب‌ها به‌شمار می‌رود. مثلا کشاورزان با تغییر زمان کاشت و استفاده از بذرهای مقاوم به خشکی، جوامع ساحلی با ساخت دیواره‌های محافظ و سیستم‌های هشدار سیل و شهرها با افزایش فضای سبز برای کاهش اثر جزایر گرمایی و... می‌توانند اقدامات تطابقی خود را توسعه دهند. تطابق نه‌تنها به کاهش آسیب‌ها کمک می‌کند، بلکه می‌تواند فرصت‌هایی برای نوآوری و توسعه پایدار ایجاد کند. بنابراین تطابق‌پذیری و کاهش اثرات اقلیمی 2روی یک سکه‌اند که برای بقا و پایداری سیاره زمین به هر دو نیازمندیم.