زنبور کارگر
فیلم سینمایی «زنبور کارگر» به کارگردانی افشین صادقی و نویسندگی سعید نعمتالله، داستانی از انتقام و عدالت در بستری از روابط پیچیده خانوادگی را روایت میکند. این فیلم که سال ۹۸ اکران شد، نگاههای مختلفی را بهخود جلب کرد. این فیلم در ظاهر فیلمی درباره قصاص است اما جدای از این مسئله، روی مصایب و مشکلات زندگی یک نماینده مجلس و سبک زندگی آنها دست میگذارد و برخی آسیبهای اجتماعی درحوزه زنان را به نقد میکشد. ماجرای فیلم از 20سال پیش شروع میشود و اتفاقی در گذشته، روی قضاوت افراد درباره مرگ یک شخصیت اثر میگذارد.
در «زنبور کارگر» شاهد تقابل دو خانواده هستیم که در اثر یک اتفاق ناگوار، درگیر ماجرایی پیچیده میشوند. بیوک پدری است که همسرش را بهخاطر خطای پزشک از دست داده و در اثر یک نزاع خیابانی کشته میشود. در ادامه دخترش بهدنبال انتقام از قاتل اوست و تنها شاهد این اتفاق، نامزد قاتل است. در این میان، رازهایی از گذشته برملا میشود و چالشهای متعددی رخ میدهد که مسیر داستان را به سمتی غیرقابل پیشبینی سوق میدهد.
زنبور کارگر فیلمنامه پرکششی دارد که تماشاگر را تا انتهای قصه با خود همراه میکند. بازیهای روان و باورپذیر بازیگران، از دیگر نقاط قابل توجه این فیلم است.
کارگردانی افشین صادقی نیز از مواردی است که او به واسطه اجرای درست آن به خوبی توانسته فضای غمانگیز و پرفشار داستان را به تصویر بکشد.
با این حال، «زنبور کارگر» خالی از ضعف هم نیست. برخی منتقدان معتقدند که داستان فیلم تا حدی کلیشهای است و شخصیتها بهطور کامل پرداخت نشدهاند. همچنین ریتم فیلم در برخی از قسمتها کند میشود و تماشاگر را خسته میکند.
میتوان گفت که این فیلم در مجموع اثری قابل تامل و سرگرمکننده است که میتواند برای مخاطب عام جذاب باشد.