در بدن یک جوان 22ساله

کریستیانو رونالدو همین‌جوری بنشیند در خانه‌اش و کاری هم نکند خبرساز است، چه برسد به اینکه در تست‌های پزشکی باشگاه جدیدش شرکت کند و پزشکان را به تعجب وا دارد. برای بازیکنی با حدود 34سال سن، طبیعی است بالای صد میلیون یورو هزینه کار غیراقتصادی و غیرعاقلانه‌ای باشد اما موضوع برای رونالدو فرق دارد. نتایج تست‌ها چشم‌ها را خیره کرد؛ اصلا این مرد سی‌وخرده‌ای ساله در بدن یک جوان 22ساله چه می‌کند؟ میزان چربى بدن او هفت درصد تعیین شده و این در حالی است که میزان چربى بقیه بازیکنان یوونتوس 11درصدیا بیشتر است. توده عضلانى او 50درصد تخمین زده شده و این عدد برای بقیه بازیکنان یووه در بهترین حالت 45درصد است. این آمار براى بازیکنان بالاى 22سال غیرممکن است و شاید با کمی اغراق بتوان ادعا کرد او یک جوان 20ساله است که بیش از 30سال عمر کرده. همین آمار خرید او را توسط باشگاه یوونتوس توجیه می‌کند؛ حتی جدا از اعتباری که شخصی مثل کریستیانو رونالدو به باشگاه تورینی و حتی سری‌آ می‌بخشد. حتی این را هم در نظر نگیرید که بخش اعظمی از هزینه انتقال او با فروش پیراهن‌هایش جبران شده است. گابریل مارکوتی، روزنامه‌نگار معروف ایتالیایی جنبه‌های دیگر اقتصادی بودن این انتقال را بررسی کرده است. اینکه چرا یوونتوس که 7سال پیاپی با اقتدار در لیگ قهرمان شده و در 4سال اخیر دو بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده، دست روی خرید چنین ستاره‌ای گذاشته است. پاسخ یک کلمه است؛ پول. درآمد سالانه‌ای که نصیب یوونتوس می‌شود بیش از ۲۵۰میلیون پوند (۲۸۰میلیون یورو و ۳۲۶میلیون دلار) خواهد بود. این درآمد بیش از دوبرابر درآمد پردرآمدترین باشگاه‌های جهان بعد از رئال مادرید، بارسلونا، منچستر و بایرن‌مونیخ و البته منچسترسیتی و پاری‌سن ژرمن با درآمدهای نفتی است. 
یووه در پایان فصل 17-2016 حدود ۱۰۱میلیون پوند (۱۱۳میلیون یورو و ۱۳۱میلیون دلار) درآمد داشت که بالاترین درآمدش در تاریخ بوده.