بچه‌های مدرسه «گلدشت»

راحله عبدالحسینی-روزنامه‌نگار

تقویم می‌گوید امروز (2دی) سالروز تولد ستاره فرمانفرمائیان، بنیانگذار مددکاری در ایران است. نقل قول معروف او که گفته بود، برای مددکاری باید از ته ته جامعه شروع کرد و باید ریشه‌های درد را شناخت، از 10سال پیش سرلوحه چند جوان خوزستانی شده که برای فعالیت‌های داوطلبانه مددکارانه خود منطقه گلدشت اهواز را انتخاب کرده‌اند. آنان دانش‌آموخته علوم مددکاری یا روانشناسی هستند که برای رفع معضل ترک تحصیل کودکان، طلاق و بیکاری در گلدشت آستین همت را بالا زده‌اند.

نه به ترک تحصیل!
بیراه نیست اگر بگوییم ته ته جامعه می‌تواند همین منطقه گلدشت اهواز باشد؛ منطقه‌ای با 10هزار نفر جمعیت که نه آسفالتی دارد، نه فضای سبز و نه زیرساخت شهری. این فضا در خود محلی برای زاد و ولد آسیب‌های اجتماعی شده است که سایه خاکستری بر سر اهالی انداخته است. مدیر مؤسسه خیریه طلیعه مهر و انفاق اهواز به همشهری می‌گوید: «وقتی می‌گویی گلدشت همه می‌دانند یعنی کم‌برخوردارترین محله اهواز.» منطقه‌ای با قدمت 60سال که روزگاری برای خودش روستایی با 50خانوار بود. ناصر سواری ادامه می‌دهد: «در گلدشت خبری از زمین‌های کشاورزی نیست. حاشیه‌نشینی که جان گرفت آسیب‌ها را هم با خودش آورد.» سواری ادامه می‌دهد: «تنها داشته منطقه گلدشت در حوزه آموزشی برای بچه‌ها یک دبستان 10کلاسه است که صبح‌ها دختران و عصرها پسران در آن درس می‌خوانند. از متوسطه دوره دوم هم مدرسه نداریم و ترک تحصیل بچه‌ها مهم‌ترین معضل این منطقه است.»  جلسه‌های مشاوره که به همت سواری و دیگر اعضای مؤسسه برای خانواده‌ها برگزار می‌شد در روزهای اول مخاطب نداشت، اما کم‌کم توانست نگرش‌های غلطی همچون اولویت کار کودکان بر تحصیل یا بی‌اهمیتی آموزش برای دختران را تغییر دهد. هنوز هم بچه‌ها ترک تحصیل می‌کنند، اما سواری می‌گوید: «همین که توانستیم 12نفر را به دبیرستان‌های مناطق مجاور بفرستیم؛ یعنی مددکاری در این یک دهه نتیجه‌بخش بوده‌است.»

اشتغال زنان سرپرست خانوار
«آموزش و فرهنگسازی اولویت ماست.» این را مدیر مؤسسه خیریه طلیعه مهر و انفاق اهواز می‌گوید و ادامه می‌دهد: «ساکنان این منطقه چندان به حضور در کلاس‌های آموزشی تمایلی نداشتند، اما از آنجا که طلاق و اعتیاد گریبانگیرترین معضل این منطقه و راه چاره در آگاهی‌بخشی است، صبوری کردیم و نتایج خوبی هم دیدیم. در جامعه آماری 10هزار نفری گلدشت، دست کشیدن 5نفر از اعتیاد موفقیت بزرگی است.» خانواده‌های زندانیان هم در این منطقه آسیب دیگری است که ناصر سواری درباره آن می‌گوید: «زنان سرپرست خانواری که همسرشان در زندان است یا از دنیا رفته در کلاس‌های خیاطی و آرایشگری حاضر شدند. همدیگر را هم تشویق می‌کردند. حالا 10نفر از همان زنان برای خودشان کسب‌وکار دارند. روزگار گلدشت آهسته و آرام تغییر می‌کند و بندهای معضلات اجتماعی از پای محله باز می‌شود. اهالی کماکان مشارکت دارند و چشم‌انتظار کمک مسئولان هستند.»

مسئولیت اجتماعی همسایه‌های گلدشت
ناصر سواری، مدیر مؤسسه خیریه طلیعه مهر و انفاق اهواز پیشنهادی دارد: «5شرکت بزرگ کشوری اطراف از صنایع فولاد با گلدشت فقط 500متر فاصله دارند و می‌توانند به‌عنوان مسئولیت اجتماعی خود باری از دوش گلدشت بردارند.»