حکایت سردرهای ساده و سکوی پیرنشین
از دوره قاجارها که تهران لباس پایتختی بر تن کرد، حال و هوای این شهر، سبک زندگی و نیز خانهسازی حسابی تغییر کرد و تهران بنا بر سلیقه حکام وقت هر روز پوست انداخت و چهره عوض کرد تا دارالخلافه که از آن بهعنوان پایتخت یاد میشد، از بافت روستاییاش کنده شود و شکل و شمایل شهری بهخود بگیرد.
یکی از مهمترین موضوعاتی که از همین دوران مطرح شد، سبک معماری و خانهسازی در تهران بود. در این میان ساخت سردر بهعنوان نمای ورودی خانه که در واقع نشانگر هویت و اعتقادات فرهنگی و از همه مهمتر طبقه اجتماعی و اقتصادی مالک خانه بود، یکی از عناصر خانهسازی محسوب میشد. این ماجرا و سبک معماری در دل محلههای مرکزی تهران مثل پامنار، بازار، اودلاجان و سنگلج به وضوح قابل رؤیت بود.
نصرالله حدادی، تهرانپژوه در اینباره میگوید: «در تهران قدیم اکثر خانهها از خشت و گل ساخته میشد و به همین دلیل سردر خانهها هم میتوانست خشت و گل باشد. البته برای ساخت نمای خانهها از آجر استفاده میشد و اغلب سعی میکردند با توجه به اینکه ورودی خانه محل رفتوآمد اهل خانه و مهمانان بود، سردر منظرهای زیبا داشته باشد. به همین دلیل خانه ثروتمندان بین مردم به خانههای سردرآجری مشهور بود. معمولاً حتی برای معرفی افراد و موقعیت اقتصادی آنها از این جمله که « فلانی صاحب خانه نماآجری است» استفاده میکردند. نمای آجری داشتن در واقع نشانگر این بود که مالک خانه تمکن مالی خوبی دارد. ثروتمندان و افراد مشهور معمولاً سردر خانههایشان را با آجر و با اشکال و نوشتههای مختلف تصویرسازی میکردند. اما بر عکس، سردر خانه مردم عادی تزئینات خاصی نداشت. افراد عادی سردر خانههایشان خشت و گل و درهایشان معمولی بود. البته بسته به ذوق صاحبخانه، گاهی اوقات در سردر خانه همین مردم عادی هم روی کاشی کلمهای یا دعای توسلی از ائمه(ع) نصب میشد.» بهگفته این تهرانپژوه، خانههای قدیمی به این شکل بود که دو طرف در ورودی سکوی پیرنشین داشت و برای اینکه افراد خانه یکدفعه وارد کوچه نشوند این در ورودی کمی عقبتر بود. البته بعضی خانهها هشتی یا نیمهشتی داشت. گاهی خانهها یک هشتی داشت با 2 یا 3 سکو که از داخل خانه میتوانستیم وارد شویم. در این سبک معماری سردر بهگونهای بود که در داخل قرار میگرفت و به داخل کوچه دید نداشت و بیشتر نقوشی هم که بالای آن بود با کاشی فیروزهای شکل میگرفت. بعضیها هم با آجر این نقوش را بهصورت قطاربند به شکلهای مختلف درست میکردند.