تمرین نبرد تن به تن

  نام: قلعه بازی
  موقعیت: محله سلسبیل
***
قلعه‌بازی بیشتر در میان پسران رایج بود. پیشینه این بازی به دوران ساسانیان می‌رسد که حتی تصویر آن روی کتیبه‌ها و سفال‌های به یادگار مانده از آن دوران باقی مانده است. ایده اصلی این بازی برگرفته از نبردهای تن به تن همان دوران است. اما اصل ماجرا چیست و نحوه اجرای آن به چه شکل است؟
سیدرسول امینی، تهران‌پژوه، درباره نحوه اجرای این بازی درمحله سلسبیل می‌گوید: «بازیکنان در ابتدای کار یار‌کشی می‌کردند و به دو گروه تقسیم می‌شدند. گروه‌ها قلمرو‌شان را با کشیدن دایره‌ای به قطر یک ‌متر که به آن قلعه می‌گفتند تعیین می‌کردند و بعد هم به قید قرعه یکی از گروه‌ها بازی را شروع می‌کرد. اعضای گروه آغاز‌کننده بازی باید با دنبال کردن گروه رقیب بازیکنی را از تیم مقابل دستگیر و در قلعه زندانی کنند. اما اگر در میان اعضا اقدام به نجات این یار در بندشان کنند و موفق به آزاد‌سازی او شوند، بازی تغییر پیدا می‌کند و باید تیم مقابل اقدام به گروگانگیری کند و به قولی با چنگ و دندان موقعیت به‌دست آمده در بازی را حفظ کند.»
اما اگر هرکدام از تیم‌ها نتوانند موفق به آزاد‌سازی یارانشان شوند و همه اعضای تیم در کنج دیوار قلعه تیم رقیب زندانی شوند، تکلیف چیست؟ امینی در ادامه توضیح می‌دهد: «بازی تا زمانی که اعضای یک گروه به‌طورکامل دستگیر و زندانی شوند ادامه پیدا می‌کرد و در نهایت تیمی برنده می‌شد که از موقعیت‌ها و فرصت‌ها برای زندانی کردن افراد در قلعه به خوبی استفاده می‌کرد. بعد از موفقیت یک تیم دوباره از نو بازی شروع می‌شد و این بار تیم بازنده آغازگر بازی می‌شد. در واقع با این بازی یک نوع بازی تیمی و راه‌های دفاع از اعضای تیم را همه شرکت‌کنندگان تجربه می‌کردند. این بازی بیشتر در مدارس پسرانه و محله‌ها اجرا می‌شد و همه پسر‌ها برای محک زدن قوای جسمانی‌شان علاقه داشتند که حتماً در آن شرکت کنند.»