بقعه پیر عطا

امامزاده زین‌العلا و عین‌العلا‌ع
لقب کامل این امامزاده، پیرعطا، زین‌العلا و عین‌العلا است که معنی این القاب بیشتر از بخشش می‌آید. بقعه پیرعطا در زمینی به مساحت 220متر قرار دارد که در ضلع جنوبی آن بنای آرامگاه خودنمایی می‌کند. بقعه ساده و بدون تزئینات چشمگیر است. نمای آجری و گنبد خشتی آن جلوه خاصی دارد. گوشه حیاط کوچک امامزاده(ع) درست در قسمت شمالی بقعه 2اتاق کوچک به چشم می‌خورد که محل سکونت خادم بقعه است. مقبره و صحن اطراف بقعه طبق گفته متولی امامزاده در حدود 250 تا 300سال پیش ساخته شده است. تاریخ حک‌شده بر لبه بدنه بیرونی دیوار نمای شمالی در حیاط سال1214 هجری قمری را نشان می‌دهد که در واقع سال بازسازی بناست. این بنای قدیمی در سال1384 در فهرست آثار ملی قرار گرفته است. اطراف مقبره با گچبری ساده‌ای شکل گرفته و کوچک‌ترین تزئینی در آن دیده نمی‌شود.

جمعه‌ها و دعای کمیل
ضریح امامزاده پیرعطا یک ضریح چهارگوش است که به‌صورت گره چینی‌های چوبی ساخته شده و در قسمت میانی شبستان جای گرفته است. بدنه این ضریح را طبق عادات مرسوم با پارچه‌های مخصوص(ترمه و شال سبز) پوشانده‌اند. 2اتاقک دیگر هم به شکل تقریبا قرینه در دوطرف ضریح دیده می‌شود که به همراه قسمت میانی، شبستان را تشکیل داده‌اند. داخل بقعه فضای باصفایی دارد. دورتادور بقعه کتیبه‌هایی با اسامی متبرکه و اشعار مذهبی و همچنین یک علامت قدیمی که متعلق به هیئت جوانان پیر عطا است، به چشم می‌خورد. هیئتی به نام «پیرعطا» در سه‌راه امین‌حضور دایر است که از قدیمی‌ترین هیئت‌های تهران محسوب می‌شود. بقعه پیرعطا هر شب‌جمعه میزبان کسانی است که از راه‌های دور و نزدیک برای شرکت در مراسم دعای کمیل به اینجا می‌آیند.