نبرد با سندروم داون
قهرمان مسابقات پاراکاراته آسیا مسیر ورزشی خود را از مسجد مسلم بن عقیل محله نبردشمالی شروع کرده است
خیابان نبردشمالی، کوچه شهیدبرادران شیردم... در این كوچه برای رسیدن به خانه خانواده «واشقانیفراهانی» و دیدن «نگار» نیازی نیست از اهالی سؤال کنید. بنرهای تبریک که توسط شهرداریهای منطقه و ناحیه، هیأتامنای مسجد و مدیریت سرایمحله، دایی و خاله، عمه و عمو و... زدهاند، شما را به پلاک۸۵ راهنمایی میکند. «نگار واشقانیفراهانی کسب مدال طلا در مسابقات قهرمانی پاراکاراته هانگژو چین۲۰۲۴ را به شما تبریک میگوییم.» این جمله مشترک روی تمام بنرهای مربوط به افتخارآفرینی بانوی قهرمان توانیاب است که پرچم ایران را در چین به اهتزاز درآورده است.
۳درخواست خانواده قهرمان پاراکاراته آسیا
خانواده نگار واشقانیفراهانی از حمایتهای شهرداری در فراهمکردن زیرساختها و... تشکر میکنند اما ۳درخواست نيز دارند.
پدر نگار: برای انجام برخی از کارهای نگار نیاز به تردد در شهر بهویژه مناطق مرکزی که محدوده طرح ترافیک است، داریم. برای تسهیل این کار شهرداری میتواند توانيابان را حمایت کند و به آنها پلاک معلولان بدهد.
مادر نگار: توانیابان ذهنی نیاز به باشگاه دارند. نگار در شرایطی است که میتواند به توانیابان ذهنی آموزش رزمی دهد؛ بنابراین شهرداری با اختصاص ساعاتی از مجموعههای ورزشی در این حوزه میتواند به توانيابان کمک کند.
نگار: فدراسیون معلولان وجود دارد؛ اما شرایط ما توانیابان ذهنی با معلولان جسمی و حرکتی متفاوت است؛ بنابراین اگر توانیابان ذهنی هم فدراسیون مجزایی داشته باشند، قطعا شرایط بهتر خواهد بود.
حضرت ابوالفضل فراموشم نمیکند
نگار نخستین توانیاب ذهنی است که مدال طلای مسابقات آسیایی را کسب کرده و توانسته در این سطح از رقابتها رنکینگ جدیدی را ثبت کند. بهگفته خودش با اطمینان روبهروی حریف هنگکنگی ایستاد و مدال طلا را بهدست آورد. او میگوید: «وقتی روی تشک رفتم به خدا توکل کردم و مطمئن بودم که حضرت ابوالفضل(ع) فراموشم نمیکند.» با این جمله نگار، اشک در چشمان مادر حلقه میزند.
علاقه ذاتی به رشته رزمی
نگار از ۸سالگی رشته کاراته را شروع کرد و امروز تجربه 20ساله دارد. مادرش میگوید: «دایی نگار هم در رشته رزمی فعالیت میکند و علاقه به این رشته گویی در دخترم ذاتی بوده است.» نگار اولینبار در کلاسهای ورزشی مسجد مسلم ابن عقیل در محله نبردشمالی شروع کرد و با حمایت اشرفالسادات پورحسین، نخستین مربیاش توانست مسیر رشد و ترقی را سپری کند. او اکنون در مجموعه ورزشی شهربانو منطقه۱۴ تمرین میکند.
شکست؛ سرآغاز پیروزی
اولین تجربه حضور نگار در مسابقه به رقابتهای محلی بازمیگردد. او پس از گرفتن کمربند زرد در مسابقه شرکت ميكند ولي بازی را به حریف میبازد. این شکست نگار را بههم میریزد اما پس از صحبتهای سنسی (مربیاش)، او متوجه میشود که شکست میتواند آغازي برای پیروزی باشد. از همان روز به بعد تصمیم میگیرد قویتر در رقابتها حاضر شود و حالا او در چین قهرمان شده است.
فرزندم تفاوت دارد
پس از تولد نگار، دکتر وضعیت وي را برای مادر تشریح میکند و او میپذیرد كه دخترش با دیگران کمی تفاوت دارد. از آن روز به بعد تلاش مادر برای زندگی بهتر و موفقیت نگار شروع میشود. براساس گفتههای مادر، نگار مانند هر فرد دیگری حق زندگی داشت و نباید از مواهب الهی محروم میشد. پس با حمایتهای جدی مادر، مسیر متفاوتی پیش روی نگار و آینده او قرار گرفت.
اشک و شادی
نگار در مسابقات پاراکاراته2024 در مقابل حریفان قرار گرفت و با برتری به قهرمانی رسید. مسابقه آخر برای مادر مملو از استرس و دلهره بوده تا اینکه سنسی پیام میدهد و مینویسد: «نگار، طلا گرفت.» مادر باور نمیکند و چندینبار پیام را میخواند. اشک شوق و شادی درهمآمیخته میشوند و فریاد شادی، سکوت کوچه شهیدبرادرانشیردم را میشکند.
همراهی گیتی با نگار
نگار خواهری به نام «گیتی» دارد که ۵سال از او کوچکتر است. آنها رابطه بسیار خوبی با هم دارند با این تفاوت که گیتی مانند یک خواهر بزرگتر حامی نگار است و هرجا که لازم باشد کمکش میکند. نگار و گیتی هر دو با هم وارد ورزش و رشته کاراته شدند؛ اما گیتی ادامه نداد و نگار در این مسیر ماندگار شد. امروز اما گیتی مشوق نگار در ورزش است.
تلاش مادر در کانون معلولان
حالا مادر نگار که تجربههای موفقی در مواجهه با توانیابان ذهنی دارد، همواره تلاش میکند تجربههایش را در اختیار مادران دارای فرزند توانیاب قرار دهد؛ ازاینرو با پیگیریهایی که داشته در کانون معلولان محله نبردشمالی، مجموعهای ویژه توانیابان راهاندازی شده است. امروز در این مجموعه كلاسهای ورزشی، تئاتر، موسیقی و... تشکیل ميشود و در این زمینهها فعالیت دارند.
پخش سرود جمهوری اسلامی ایران در چین
قهرمانی نگار برای کشور یک افتخار بزرگ بود. برای اولینبار یک دختر توانیاب ذهنی موفق شد مدال طلای مسابقات پاراکاراته را از آن خود کند. با قهرمانی او سرود جمهوری اسلامی ایران در شهر هانگژو طنینانداز شد. مادر میگوید: «نگار با کاری که کرد به الگو تبدیل شد. او چراغی را در مسیر توانیابان ذهنی روشن کرد و امیدوارم شاهد افتخارآفرینیهای بیشتر در این حوزه باشیم.»