توتو هم رفت

محمدرضا نصیری-روزنامه‌نگار

گلزنان مشهور ایتالیایی یکی پس از دیگری در حال مردن هستند. سالواتوره اسکیلاچی، آقای گل جام‌جهانی1990 دیروز درگذشت. پیش از او پائولو روسی، آقای گل جام‌جهانی1982 سال 2020 و جانلوکا ویالی ژانویه پارسال در سن 58سالگی درگذشته بودند.
اسکیلاچی ملقب به توتو در 59سالگی و بر اثر سرطان روده فوت کرد. او سابقه بازی برای یوونتوس، اینترمیلان، مسینا و جوبیلو ایواتای ژاپن را داشت. اسکیلاچی 16مرتبه پیراهن آتزوری را به تن کرد و در مجموع 7گل به ثمر رساند که 6گل در جام‌جهانی بود.
هواداران امروزی فوتبال شاید نام اسکیلاچی را به‌خاطر نیاورند. توتو مثل یک جرقه بود، صاعقه زد، آتش گرفت و زود خاموش شد و آفتاب زندگی‌اش نیز زود غروب کرد. داستان زندگی‌اش مثل فیلم‌های بالیوودی است. از سیسیل فقیر و جنوب ایتالیا به شمال رفت و ستاره یوونتوس و قهرمان ایتالیا شد. اهالی پالرمو در جریان جام‌جهانی1990 سرود می‌خواندند که ما بازیکنی داریم بهتر از پله. پالرمو همان شهری بود که توتو در 11سالگی آنجا مجبور شد درس و مشق را رها کند و ساعت 4صبح به‌عنوان شاگرد شیرفروش مشغول به‌کار شود. توتو از بس کار کرده بود، در 25سالگی کسی باور نمی‌کرد کمتر از 40سال سن داشته باشد. به ظاهر الانش نگاه نکنید که پیش از سرطان و در 57سالگی شبیه 25ساله‌ها بود؛ او چندبار مو کاشته و روی صورتش جراحی کرده بود.
توتو در 25سالگی و در نخستین فصل حضورش در سری‌آ به تیم ملی دعوت شد. وقتی در نخستین بازی ایتالیا در جام‌جهانی خانگی مقابل اتریش کار گره خورد، توتو دقیقه74 وارد زمین شد و در نخستین تماسش با توپ، نخستین گل ملی‌اش را زد و ورزشگاه را منفجر کرد. بازی دوم هم کار ایتالیای هجومی ویچینی گره خورد. این‌بار دقیقه52 بود که توتو به‌جای کارناواله وارد زمین شد. کارناواله هم مثل همه دنیا از این تعویض متعجب بود و رو به نیمکت گفت: «معلوم است چه غلطی دارید می‌کنید؟!» اسکیلاچی در آن بازی گل نزد اما واکنش کارناواله و پنالتی‌ای که ویالی از دست داد، 2پدیده جدید را در بازی سوم به ترکیب فرستاد؛ روبرتو باجو و اسکیلاچی. توتو به چکسلواکی هم گل زد و گل‌های بعدی در بازی‌های بعدی از راه رسیدند. گلش از روی نقطه پنالتی در دیدار رده‌بندی به انگلیس او را به آقای گل و بهترین بازیکن جام و نفر دوم توپ طلای آن سال پس از لوتار ماتئوس تبدیل کرد. دیدار رده‌بندی تقابل دوباره توتو و گاسکوین بود و جالب اینکه بعد از آن سال درخشان هر دو خیلی زود از فوتبال محو شدند. گازا اسیر اعتیاد شد و توتو که در 2بازی نخست برای تیم جدیدش اینتر 5گل زده بود، مصدوم شد و به حاشیه رفت.
توتو در 29سالگی مجبور شد به لیگ ژاپن و جوبیلو ایواتا برود. او شبیه کارگران خارجی بود که برای پول به ژاپن می‌رفتند. پولی که در آن 4سال در ژاپن به‌دست آورد، سرمایه مدرسه فوتبالی شد که در زادگاهش، پالرمو به راه انداخت.
هواداران تورینو در ورزشگاه به او می‌گفتند «لاستیک‌دزد» و روی دیوار آپارتمانش می‌نوشتند «ترون» به‌معنای دوره‌گرد. توتو یک دوره‌گرد بود؛ آمد، یک دور زد، سیبی چید و رفت. روحش شاد!