کاوش باستان‌شناس‌ها برای یافتن پاسخ متروکه شدن تپه سیلک

باستان‌شناسان برای کشف شواهد جدید و بازنگری در محوطه «سیلک» در کاشان کاوش در این تپه باستانی را آغاز کردند. آنها در بازنگری سیلک در جست‌وجوی علت ترک این منطقه در اواخر دوران ماد نیز هستند.
به گزارش پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی و گردشگری، جبرئیل نوکنده، سرپرست هیأت باستان‌شناسی سیلک گفت: مرحله سوم طرح بازنگری سیلک از سال ۱۴۰۱ به سرپرستی بنده و جواد حسین‌زاده ساداتی آغاز شده و هدف آن بازنگری سیلک و پاسخ به پرسش‌های پژوهشی و تخصصی باستان‌شناختی منطقه مرکزی ایران از دوران نوسنگی تا ابتدای دوره هخامنشی و در کنار آن فراهم کردن شرایط و امکانات برای نمایش آثار باستان‌شناختی محوطه به بازدیدکنندگان و گردشگران ایرانی و خارجی است.
او ‌گفت: در این فصل 2 کارگاه برای پژوهش و کاوش انتخاب شده و ازجمله آثار مهمی که تاکنون از این قسمت به‌دست آمده کارگاه صنعتی به طول حدود ۸ و عرض حدود ۲ متر است که با توجه به یافته‌های موجود احتمالا کارگاهی مرتبط با فعالیت‌های فلزگری از دوره ششم سیلک (حدود ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ سال پیش) باشد. کف این کارگاه آثاری از یک چاله حرارت‌دیده کوچک (احتمالا محل قرار دادن بوته ذوب)، مشته سنگ‌ها و سنگ‌های ساب و خاکستر دیده می‌شود. از طرفی در آوارهای بخش شرقی این فضا بخشی از یک لوله دم نیز کشف شده که باز شاهد دیگری بر تأیید کاربری فضای به‌دست آمده است.
این باستان‌شناس، یکی دیگر از یافته‌های شاخص این فصل را کشف مجموعه‌ای سفالی از دوره سیلک ۴ (۵۳۰۰ تا ۴۹۰۰ سال پیش) دانست و گفت: این مجموعه که شامل یک خمره سفالی، 2 کاسه موسوم به کاسه‌های لبه واریخته، بخش‌هایی از یک جام سفالی منقوش و بخشی از یک کوزه است، زیر سازه‌های دوره سیلک ۶ قرار داشته و از این‌رو بافت و بستر این مجموعه اکنون چندان مشخص نیست و تشخیص آن به فصول آتی وانهاده می‌شود.
نوکنده افزود: امیدواریم با ادامه کاوش در این فصل مدارک و شواهد جدیدی از آخرین مراحل استقرار در محوطه مهم سیلک در کاشان به دست‌آید و پس از سال‌ها علت ترک سیلک در اواخر دوران ماد روشن‌تر شود.
گفتنی است، تپه سیلک ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شماره ۳۸ در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت شده است.