روایت فریم به فریم تاریخ

فن عکاسی، احتمالا یکی از بزرگ‌ترین اختراعات تاریخ بشر است؛ هزاران سال انسان در آرزوی ثبت لحظه‌ای خاص و یا عادی در زندگی بود و سرانجام در سال 1827، جوزف نیسفور نیپس فرانسوی، نخستین لحظه از زندگی بشر را برای همیشه ثبت و ماندگار کرد. از آن روز، عکاسی روزبه‌روز فراگیرتر و محبوب‌تر شده و به اینجا رسیده که بخشی از زندگی ماست و به لطف موبایل‌های هوشمند، جیب هرکدام از ما خودش یک استودیوی عکاسی است. هنر عکاسی اما همچنان در اختیار عکاسان حرفه‌ای است؛ آنهایی که با هنر، ذوق، دقت، نگاه و مهارت خود، چنان یک لحظه را ثبت می‌کنند که می‌تواند تا ابد دیدنی باشد. به قول خود عکاس‌ها، پیشرفته‌تر شدن فناوری‌های عکاسی به‌خصوص دوربین‌های دیجیتال، شاید بسیاری را دوربین به‌دست کرده باشد، اما عکاسان همچنان همان قشر نخبه،سختکوش و هنرمندی هستند که کارهایشان آنها را متمایز می‌کند. امروز روز جهانی عکاسی است و به همین مناسبت، چند نفر از عکاسان کشورمان، یکی (و در یک مورد 2 فریم) از عکس هایی را که دوست دارند و برایشان عزیز است و جایگاه ویژه‌ای در زندگی حرفه ای‌شان دارد را به لطف فرشاد عباسی، دبیر پیشین سرویس عکس روزنامه همشهری و یکی از عکاسان سرشناس ایران، با ما به اشتراک گذاشته‌اند و درباره هرکدام توضیحی هم داده‌اند.