کلک

از «فیبی» یاد گرفتیم که نه‌تنها وقت حرف‌زدن از امور خصوصی، بلکه در صحبت از مدرسه، تاریخ آمریکا، قهرمانان سرشناس، نحوه توزیع ثروت در جامعه و خلاصه هر موضوعی بی‌ادب و جسور باشیم.

من خودم تا به حال از صدقه سرهمین بی‌نزاکتی توانسته‌ام لقمه‌ نانی به دست بیاورم اما هنوز در این مقوله خیلی ناشی‌ام و مانده تا به فیبی برسم.




* صبحانه قهرمان، کورت ونه‌گات، ترجمه: راضیه رحمانی، صفحه 12