صدای توپ‌جمع‌کن‌ها به جایی نمی‌رسد

توپ‌جمع‌کن‌ها و امدادگران زمین باید 2ساعت قبل از شروع بازی در ورزشگاه باشند تا پرچم‌های کرنر را بکارند و برای ورود به زمین آماده شوند؛ اما از صبح روز بازی تلفن از دست علی‌آقا نمی‌افتد تا خاطرجمع شود که همه به موقع خود را به استادیوم می‌رسانند. در میان توپ‌جمع‌کن‌ها و امدادگران فقط آقای تاجر و چند توپ‌جمع‌کن دیگر دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد و از مرکز شهر به‌آسودگی خود را به استادیوم می‌رسانند؛ ولی امیرمهدی، محمدحسن، رادین و اغلب بروبچه‌های علی‌آقا جنوب‌شهری‌اند و سرپرست مهربان سپیدمویشان خوب می‌داند فقط عشق می‌تواند پسران نجیب او را وادار کند در گرما و سرما این راه دراز را افتان‌وخیزان طی کنند تا سرموقع به استادیوم برسند.