گاريدو، فرهاد پرسپوليس؟

در فصل نقل‌وانتقالات لیگ برتر ایران و درحالی‌که همه تیم‌های مدعی برای خرید بازیکنان گران‌قیمت و پرستاره‌کردن تیمشان صف کشیده‌اند، پرسپولیس یک هدف دیگر را هم دنبال می‌کند که خرید بازیکنان بسیار جوان و بعضا گمنام برای آینده است. پرسپولیس تیمی است که اگرچه در سالیان اخیر قهرمانی‌های فراوانی کسب کرده اما ستاره‌هایش نفراتی هستند که اغلب ثابت مانده‌ و پا به سن گذاشته‌اند و مدیران باشگاه هم نتوانسته‌اند در این مدت استعدادهای جوان و جدیدی به تیم تزریق کنند و میانگین سنی نفرات اصلی کم‌کم به مرز 30سال رسیده‌ است. فرسوده‌شدن این بازیکن‌ها به‌علاوه مصدومیت آنها که باعث افت ناگهانی تیم سرخپوش خواهد شد، خطر بزرگی است که باشگاه پرسپولیس را تهدید می‌کند و حالا مدیران باشگاه به این نتیجه رسیده‌اند که بازیکنان جوان 19-18ساله را به تیم اضافه کنند و در کنار تیم فعلی، تیمی برای آینده تشکیل دهند. خرید عرفان شیروانی، عرفان ملاپور، یعقوب براجعه و اضافه‌شدن علیرضا عنایت‌زاده و ابوالفضل سلیمانی که از رده‌های پایه پرسپولیس می‌آیند، نشانه‌های این نگاه جدید سرخپوشان و فکر کردن آنها به آینده تیم است.

محمد رویانیان اجرای غلط یک کار درست
این اتفاق البته در پرسپولیس بی‌سابقه نیست و مدیران این باشگاه در مقاطع دیگری هم به انجام این کار و جذب دسته‌جمعی چندین بازیکن از تیم ملی جوانان مبادرت کرده بودند. به‌خصوص سال1391 که محمد رویانیان در حال خریدن سریالی ستاره‌ها بود و چندین بازیکن درجه‌اول و گران‌قیمت را به پرسپولیس برد، اما در کنار آنها گوشه‌چشمی هم به خرید بازیکنان 18-17ساله و شکل‌دادن به آینده پرسپولیس داشت. در آن سال که اکبر محمدی سرمربی تیم ملی جوانان بود، پرسپولیسی‌ها محمدحسین کنعانی‌زادگان، جعفر برزگر، افشین‌ اسماعیل‌زاده، روح‌الله سیف‌اللهی و چند بازیکن دیگر را از تیم ملی جوانان‌ یا از آکادمی خود باشگاه به جمع بزرگسالان اضافه کردند اما از میان آنها هیچ بازیکنی تبدیل به ستاره و بازیکن اصلی باشگاه نشد. حتی کنعانی‌زادگان که حالا مدافع اصلی پرسپولیس و تیم ملی است، در آن مقطع کوچک‌ترین فرصتی برای نشان‌دادن استعدادش پیدا نکرد و بعد از رفتن از پرسپولیس و بازی در ملوان و استقلال و ماشین‌سازی و سایپا و... دوباره و این‌بار به‌عنوان یک بازیکن سرشناس و ملی‌پوش به جمع سرخپوشان بازگشت. کلا استعدادیابی با این روش و پیدا‌کردن جوان‌های گمنامی که نخستین درخشش خود در لیگ برتر را با پیراهن پرسپولیس انجام بدهند، اتفاقی است که تا‌کنون به‌ندرت برای قرمزها رخ داده. معمولا بازیکن‌ها باید در تیم‌های رده دوم لیگ بدرخشند و به‌عنوان ستاره لیگ به تیم‌های قرمز و آبی بروند.

جواد نکونام فقط اگر مجبور باشد
پرسپولیس امسال گاریدوی اسپانیایی را روی نیمکت نشانده و گویا این سرمربی علاقه فراوانی به پیدا‌کردن جوان‌های بااستعداد و میدان‌دادن به آنها دارد. به همین دلیل است که جوان‌های پرسپولیس امروز با انگیزه بالا و امید به بازی‌کردن در لیگ برتر تمرینات خود را دنبال می‌کنند. اما به موازات اتفاقی که برای پرسپولیس رخ داده، در استقلال تقریبا هیچ خبری از بازیکنان جوان و هیچ نشانه‌ای از استقلال 3، 4سال آینده دیده نمی‌شود. همه خریدهای استقلال بازیکنان امروز هستند و خبری از بازیکنان فردا در میان آنها نیست. البته استقلالی‌ها به اندازه پرسپولیس مشکل بالا‌بودن میانگین سنی را ندارند اما وقتی صحبت از میدان‌دادن به امیدها و حضور بازیکنان آن رده در لیست تیم‌ها به میان می‌آید، باید گفت حواس آبی‌پوشان در این سال‌ها کمتر به بازیکنان آن رده بوده است. همین فصل گذشته در استقلال تنها بازیکن‌های زیر 23سالی که فرصت کردند در تیم نکونام بازی کنند، محمدرضا خالدآبادی و سامان تورانیان بودند که بازی‌کردن آنها هم بسیار کوتاه و البته به‌اجبار بود. خالدآبادی فقط یک بازی به‌خاطر محرومیت حسینی درون دروازه قرار گرفت و تورانیان هم در روز غیبت حردانی یک نیمه بازی کرد. محمدحسین زواری و امیرعلی صادقی دیگر بازیکنان زیر 23سال استقلال بودند که اصلا فرصت بازی نداشتند و در خط حمله هم سینا عامری از آکادمی استقلال در لیست بود که بازی به او نرسید.

فرهاد مجیدی جوان و حامی جوان‌ها
یک فصل قبل‌تر از نکونام، زمانی که ساپینتو سرمربی استقلال بود، محمد محبی و مهدی قائدی بازیکنان رده امید استقلال بودند که البته هیچ‌یک از آنها کشف ساپینتو نبودند و درخشش آنها از چند سال قبل شروع شده بود. در لیست ساپینتو علیرضا رضایی، محمدحسین زواری، امید حامدی‌فر، سبحان خاقانی و امیرعلی صادقی هم بودند که همگی زیر 23سال سن داشتند و به هیچ‌یک از آنها بازی نرسید‌ جز علیرضا رضایی که چندبار به‌اجبار درون دروازه ایستاد و برخلاف فصل گذشته‌اش نمایش خوبی هم نداشت. سال قبل از ساپینتو، فرهاد مجیدی سرمربی استقلال بود و در چند بازی دروازه‌بان‌های بزرگش را نیمکت‌نشین علیرضا رضایی کرد. رضایی آن فصل با 22سال سن نمایش‌های بسیار خوبی در دروازه استقلال داشت اما این درخشش برای او تداوم پیدا نکرد. دیگر جوان‌های حاضر در تیم فرهاد مجیدی به‌ترتیب ابوالفضل جلالی، متین کریم‌زاده، امیرعلی صادقی، فردین رابط، رضا آذری، امیرحسین حسین‌زاده، سبحان خاقانی و محمدرضا آزادی بودند که از میان آنها امیرحسین حسین‌زاده با 21سال سن بازیکن اصلی تیم و ستاره آن فصل شد و از بین بقیه هم جلالی و خاقانی هر کدام 5بازی، رضا آذری 2بازی و محمدرضا آزادی یک بازی در ترکیب اصلی بودند. اگر مجموع بازی‌های این نفرات -چه فیکس چه ذخیره- را بخواهید این عددها تقریبا دوبرابر می‌شود. در مجموع می‌توان گفت هیچ سرمربی دیگری در استقلال به اندازه مجیدی به جوان‌هایش میدان نداد و بعضی از جوان‌هایی که او آنها را در ترکیب اصلی می‌گذاشت یا بعدا مثل حسین‌زاده افول کردند و دیگر فصل درخشانی نداشتند ‌یا مانند رضا آذری کلا از چرخه خارج شدند و کسی آنها را ندید. حتی امیرعلی صادقی که مثل یک علامت سؤال بزرگ همیشه در لیست استقلال هست و هیچ‌کسی هم به او بازی نمی‌دهد، در فصل قهرمانی مجیدی 9بار به‌عنوان بازیکن جایگزین به زمین رفت و 130دقیقه بازی به او رسید.