یک بام و دو هوای زنان شاغل

مهسا مرادی|‌ کرمانشاه- خبرنگار:

امروزه اشتغال زنان در حوزه‌های مختلف و مشارکت آن‌ها در تامین مخارج زندگی موجب تغییرنقش خانوادگی همسران شده وگاهی باعث مشکلاتی نیز می‌شود. کشمکش درونی که چقدر یک زن می‌تواند در امور مالی زندگی سهیم شود، شاید موضوعی است که برخی از زنان شاغل با آن درگیر هستند. آقای «امیری» که اکنون شغلی ندارد و همسرش در یکی از ادارات استان شاغل است، در بیان عللی که باعث به وجود آمدن این شرایط برای وی شده، می‌گوید: روزگار مرا مجبور به خانه‌داری و همسرم را مجبور به کار کردن در خارج از منزل کرده است. 

من مغازه استیجاری شیشه دروپنجره داشتم. درآمدم خوب بود و کفاف یک زندگی 2نفره را می‌داد، اما پس از مدتی درآمدم کاهش پیدا کرد و حتی قادر به پرداخت کرایه منزل و مغازه نبودم و پس از مدتی کارم را کنار گذاشتم چون هیچ آینده‌ای در این شغل نداشتم،تحصیلاتم هم در حد دیپلم است و در شرایط فعلی جز کارگری نمی‌توانم شغل مناسب دیگری داشته باشم و این‌گونه شد که مجبور شدم با اشتغال همسرم در خارج از منزل موافقت کنم. 

وی اظهار می‌کند: از وضعیت فعلی خود راضی نیستم و احساس سرخوردگی می‌کنم، چراکه صاحب 2 فرزند هستم و قادر به تامین مخارج مهدکودک و... نیستم، اما چاره دیگری جز تحمل ندارم. خانم «صفوی» که صاحب 2 فرزند است و سال‌هاست در اداره بیمه مشغول به کار است در پاسخ به دلیل اشتغالش خارج از منزل می‌گوید: از دلایلی که من به کارکردن در بیرون از منزل روی آوردم استقلال مالی، حضور در اجتماع و بهبود موقعیت اجتماعی است. کار کردن را دوست دارم و خوشم می‌آید برای زندگی ام خرج کنم و از این‌که کمک خرج همسرم هستم و می‌توانم باری از دوش او بردارم، خوشحالم. این بانوی شاغل ادامه می‌دهد: هر چند اشتغال بانوان در خارج از منزل سختی‌های خود را دارد. زندگی امروزی خرجش زیاد است و نمی‌توان تنها به حقوق مرد اکتفا کرد. کرایه خانه و دیگر هزینه‌ها بالاست. بنابراین باید ما نیز در کنار همسرانمان کار کنیم تا بتوانیم حداقل‌های زندگی را تامین کنیم.


اشتغال برای استقلال

«مریم رستمی» بانوی 51 ساله که در بیمارستان مشغول به کار است، می‌گوید: اشتغال زنان در دوران پیری به درد می‌خورد و تاثیر زیادی بر استقلال‌شان خواهد گذاشت. آن‌ها در دوران سالمندی و کهولت سن سربار فرزندان خود نخواهند بود، زیرا حداقل یک مستمری و حقوق بازنشستگی دریافت می‌کنند. بنابراین از این خانه به آن خانه فرستاده نمی‌شوند که از کشنده‌ترین دردهای دوران کهنسالی است.

«زهرا سلطانی» که لیسانس هنر دارد و صاحب 2 فرزند است و در منزل به تربیت آن‌ها و امور خانه و همسرداری مشغول است می‌گوید: یک خانم خانه‌دار کارش زیاد است، ولی اهمیت کارش خیلی وقت‌ها دیده نمی‌شود. من دوست داشتم شاغل بودم و می‌توانستم به همراه همسرم در امور زندگی کمک‌رسان باشم. زندگی بسیار خرج دارد. زن و مرد شریک زندگی همدیگر هستند و باید در این زمینه به همدیگر کمک کنند. نباید خرج شان دوتا باشد، هرچند  که عرف جامعه ما را متقاعد می‌کند که باید مرد خرج زندگی را بدهد اما در شرایط امروزی حقوق مرد کفاف زندگی را نمی‌دهد. خانم «ز- ک» نیز معتقد است: مرد و زن در کنار هم زندگی را می‌سازند.

شرایط زندگی امروزی با گذشته متفاوت است. بنابراین نیاز است که زن اگر شاغل است به مردش کمک کند و اگر شاغل نبود، باید با صرفه جویی و مدیریت خانه‌داری به مرد زندگی اش یاری برساند؛ هر چند گاهی در دلم این کشمکش به وجود می‌آید که چرا باید خرج کنم و مگر زنان دیگر چنین کاری را می‌کنند که من هم چنین کنم و هزاران و یک سئوال دیگر؛ اما وقتی با خودم خوب فکر می‌کنم، به این نتیجه می‌رسم که بهترین کار ممکن را دارم می‌کنم. وی ادامه می‌دهد: بسیاری از دوستان و همکاران من نیز چنین تفکری دارند که چرا باید خرج کنند؟ و حتی بسیاری از همکارانم حقوق خود را تنها برای خود نگه می‌دارند و خرج خودشان به تنهایی می‌کنند. شاید همین کار آن‌ها نیز کمک به دخل و خرج زندگی است و باید به این عقیده احترام گذاشت. 


توسعه جامعه با مشارکت بانوان

از مدیرکل امور بانوان استانداری نیز درباره نحوه مشارکت زنان پرس و جو کردیم. 
«آذر خسروی » معتقد است که مسیر توسعه جامعه چه در عرصه‌های عمومی و چه در عرصه‌های اجتماعی نتیجه حضور و مشارکت بانوان در عرصه‌های مختلف است.
وی می‌افزاید: اشتغال بانوان علاوه بر این‌که رضایت شغلی را برای آن‌ها به دنبال دارد، می‌تواند از لحاظ روحی و روانی نیز بربانوان شاغل تاثیر مثبت بگذارد. ازطرفی اگر بانوان از اشتغال در خارج از منزل کناره‌گیری کنند در واقع لطمه‌اش به جامعه بازمی‌گردد، چراکه ۵۰درصد جمعیت جهان را بانوان تشکیل می‌دهند و آسیب‌های کناره‌گیری آن‌ها به‌طور قطع متوجه خانواده و جامعه می‌شود.

از آن‌جا که زنان شاغل زمان بازگشت به منزل فشار بیشتری را برای ساماندهی امور منزل تحمل می‌کنند، باید در نظر داشت که یک زن شاغل زمان اضافه‌ای که یک زن خانه‌دار در اختیار دارد ندارد و این موضوع حداقل بهداشت روانی آن‌ها را حفظ می‌کند. 
مدیر کل امور بانوان استانداری اضافه می‌کند: به عنوان یک فرد شاغل، حقوقم را صرف هزینه‌های زندگی مشترک می‌کنم. من و  همسرم هیچ‌گونه تفکیک مالی نداریم. 
در باره بانوانی که که حقوقشان را تنها برای امور شخصیشان خرج می‌کنند، باید بگویم که در واقع این‌گونه افراد نیز به گونه‌ای دیگر به اقتصاد خانواده کمک می‌کنند و ضمنااین کار  ارزش افزوده‌ای برای خانواده و فرزندانشان به 
حساب می‌آید.