معجونی شگفتانگیز از صنایعدستی و معماری
موضوع: خانهموزه مقدم
ویژگی: استفاده از اشیای قیمتی در آرایش خانه
گرانقیمتترین خانه جهان، حوالی میدان حسنآباد است؛ عمارتی قجری که از محسن مقدم و همسرش به جای مانده. این عمارت به واسطه اشیای قیمتی و سفالینههای تاریخی که در اکتشافات مقدم از گوشه و کنار ایران گرد آمد، در دورهای بهعنوان گرانترین خانه جهان شناخته میشد.
عمارت مقدم که توسط یکی از درباریان قاجار به نام محمدتقیخان، ملقب به احتسابالملک، در مساحتی بیش از 2هزار و 100مترمربع با معماری چشمنواز ایرانی و گچکاریهای زیبا ساخته شده چشم هر بینندهای را خیره میکند. محمدتقیخان، ریاست اداره احتسابیه تهران را بر عهده داشت. پسر کوچکتر او محسن مقدم پس از اتمام تحصیلات در فرانسه همراه با همسرش سلما کویومجیان به ایران برگشت. بعد از مرگ پدر، محسن در این خانه ساکن شد و با توجه به رشته تحصیلی و شغلش (استاد برجسته باستانشناسی دانشگاه تهران و رئیس کتابخانه ملی ایران) آن را آراست. همایون عبدالرحیمی، نویسنده و تهرانپژوه، درباره معماری و ویژگی این خانه موزه میگوید: «خانهای که از سنگهای کفپوش حیاط گرفته تا باریکههای پشت درهای عمارت، حکایتگر هویت و اصالت ایران است، ۳ حیاط بیرونی، اندرونی و سرایداری دارد. در حیاط بیرونی بخشهایی مانند اتاق پیشخوان، اتاق پذیرایی (سالن گاهنگاری)، حوضخانه، کارگاه(کتابخانه)، ساختمان اربابی(برج)، ایوان قاجار، گلخانه و حوض ژاپنی واقعا تماشایی است. حیاط اندرونی را هم ایوان، اتاق قاجار(سالن زمستانی)، اتاق نشیمن، حیاط شرقی و زیرزمین تشکیل میدهد. فضا و معماری یکی از حیاطها به سبک ایرانی و حیاط دیگر به سبک ژاپنی است. حیاط سبک ایرانی با الهامگرفتن از طرح فرش ایرانی طراحی شده و همچنین در حیاط ژاپنی هم به کوچکترین سبک معماری و گونه گیاهی مانند برکه کوچک با نیلوفرهای آبی توجه شده است.»
گفته میشود دیوار تجدد توسط مهندس «هوشنگ سیحون»، معمار نامآشنای کشور، طراحی و اجرا شده است. محسن مقدم چون فرزندی نداشت در سال۱۳۵۱ خانه پدری خود را به همراه آثار نفیس گردآوریشده وقف دانشگاه تهران کرد. عبدالرحیمی روایتی خواندنی از مهر شماره 33در کلکسیون مهرهای مقدم را هم به این نوشته اضافه میکند: «اتودهای اولیه نقشی که امروز بهعنوان نشان رسمی دانشگاه تهران میشناسیم را دکتر محسن مقدم با الهامگرفتن از مهر شماره 33که در کلکسیون مهرهایش قرار دارد، طراحی کرده است. حکاکی روی این مهر، نقوش دوره ساسانی را به نمایش میگذارد.»