افسانه پولدار شدن با یک همستر

از هفته پیش هرجا می‌روی سرها در گوشی موبایل است و صدای جیرینگ جیرینگ سکه فضا را پر کرده؛ کل داستان این است که یک همستر بازیگوش وسط موبایل ایستاده و نقش نگهبان گنج قارون را بازی می‌کند. داستان هم مربوط به قشر خاص یا جنسیت خاصی نیست، از کودک 7ساله تا پیرزن و پیرمرد 80ساله درگیر این بازی شده‌اند تا بتوانند توسط این همستر مجازی، پولدار شوند. اما چه شد که کمتر از 3 روز این بازی پرمخاطب شد و همچنان تب آن در جامعه بالاست؟ چه کسانی این بازی را جدی گرفته‌اند و افسانه آن را باور کرده‌اند؟ حسین ایمانی‌جاجرمی، جامعه‌شناس در گفت‌وگو با همشهری به نکاتی در این مورد اشاره کرده که در ادامه می‌خوانید.

کنجکاو در تب‌های زودگذر اجتماعی
هجوم به این بازی، آدم را یاد هجوم همگانی چندسال پیش مردم به بورس می‌اندازد. رفتار تقلیدی و کنجکاوی در تب‌های زودگذر اجتماعی از ویژگی مشترک افرادی است که این روزها در گوشی خود این بازی را دنبال می‌کنند.

امیدواری به وقایعی با احتمال کم
از دیگر ویژگی‌های شخصیتی همستربازها در این روزها، امیدواری به وقایعی با احتمال کم و نادر است که بیشتر متکی به «اگر»های پیوسته است که مثلاً اگر این اتفاق بیفتد چقدر عالی می‌شود. این افراد معمولا خودشان هم از «اگر»های خود مطمئن نیستند اما به نوعی دچار آن هستند.

گریزان از مشورت با کارشناسان
خصوصیت دیگر این افراد، گریزان بودن از راهنمایی و مشورت با کارشناسان این حوزه است که معمولا بدون توجه به این مسئله وارد این بازی و بازی‌های مشابه می‌شوند. درحالی‌که ورود به چنین حوزه‌های حساس اجتماعی نیاز به راهنمایی و مشورت با کارشناسان خبره این حوزه دارد تا جوانب کار پیش از هر اقدامی سنجیده شود.

ریسک‌پذیری بدون تأمل
ریسک‌پذیری‌های بدون تأمل و تفکر از دیگر ویژگی افرادی است که درگیر این بازی شده‌اند. این افراد با آنکه احتمال بی‌نتیجه بودن اقدام خود را پیشاپیش می‌دانند اما از وقت و انرژی خود می‌گذرند و با همان احتمال 50درصد وارد یک بازی با آینده نامعلوم می‌شوند.‌