عمری که وقف بناهای وقفی شد

    حجت بلاغی
 (1355-1282)
     کار ویژه: تحقیق و پژوهش درباره بناهای وقفی تهران

در دوره حکومــــت مظفرالدین شاه، یکی از روحانیان تهران تصمیم گرفت درباره تاریخ پایتخت تحقیق و پژوهش کند و نتیجه تحقیقاتش به منبعی موثق و قابل اعتنا برای محققان و تهران‌پژوهان نسل‌های بعد از خودش تبدیل شد. مرحوم حجت بلاغی موشکافانه و دقیق درباره بناهای وقفی تهران تحقیق و پژوهش کرد.
نقل است که در کار تحقیق و پژوهش بسیار دقیق عمل می‌کرد و هر آنچه درباره تهران‌نوشته با ذکر منابع موثق یا مبتنی بر تحقیقات میدانی بوده است. شیوه کار او اینگونه بود که برای پیداکردن سرنخ‌ها معمولاً به آرشیو و بایگانی سازمان‌ها مراجعه می‌کرد و گاهی برای کشف حقیقت به روایت‌های معتبر تاریخی متوسل می‌شد. داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، درباره سبک و شیوه فعالیت مرحوم حجت بلاغی می‌گوید: «او در 2 دوره تاریخی قاجار و پهلوی اول در تهران می‌زیست و بخش قابل ملاحظه‌ای از عمرش را صرف شناسایی ابنیه وقفی در پایتخت کرد. مرحوم حجت بلاغی در حوزه معارف اسلامی تألیفات زیادی داشته و کتابی دوجلدی به نام «تاریخ تهران» را هم نوشته که به واسطه وسعت و تنوع اطلاعاتی که به مخاطب می‌دهد همواره مورد توجه محققان و پژوهشگران بوده و در بسیاری از موارد به‌عنوان کتاب مرجع از آن نام برده‌اند.»
حجت بلاغی به تحقیقات میدانی اعتقاد راسخ داشت و به همین دلیل گزیده‌های تألیفات او معمولاً در پاورقی بسیاری از کتاب‌های حوزه تهران‌شناسی به چشم می‌خورد.
 شهبازی معرفی بناهای وقفی تهران قدیم را مهم‌ترین فعالیت بلاغی در حوزه تهران‌پژوهی می‌داند: «مرحوم حجت بلاغی روحانی بود و به‌خاطر ارتباطاتی که با تشکیلات اوقاف داشت، مطالب متنوعی درباره ابنیه وقفی تهران و توابع تهران‌نوشته که بسیار ارزشمند است و محققان و پژوهشگران معاصر به این اطلاعات رجوع می‌کنند. به‌طور مثال، او اطلاعات دقیقی از تکیه خانوم و موقوفات آن به‌عنوان نخستین تکیه وقفی تهران ارائه داده که برای محققان یک منبع اطلاعاتی موثق و قابل اعتماد به‌حساب می‌آید.»