مثل ابراهیم ع

علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه

  برای او مبارزه، سیمای سلوکی بود که در جانش رقم می‌خورد؛ اذ جاء ربه بقلب سلیم، اذ قال لابیه و قومه ماذا تعبدون.
با دل پاک به‌سوی خدای خود می‌شتافت وقتی اراده خانواده و جامعه را تغییر می‌داد و درگیر جبهه طاغوت بود.
مبارزه ابراهیمی، برائت ابراهیمی، همان زمان که معنوی است، سیاسی است. لذا جنگش مقدس است، دفاعش مقدس است؛ مثل مقاومت مظلومانه غزه.
  قال اتعبدون ما تنحتون؟ این فریاد ابراهیم(ع) است بر سر همه بشریت و تمدن‌های او در طول تاریخ که آیا مطیع چیزی هستید که خود ساخته‌اید؟
بت می‌ساختند و آن را بهانه حاکمیت بر انسان‌ها می‌کردند؛ مثل امروز که شرکت‌های اعتباری و اقتصادی‌شان و ساختار حقوقی‌شان همین شده که چهره وقیحش هویدا شده. جنایتکارترین کشور در طول تاریخ حق دارد هر مانعی مقابل سگ هار خود را وتو کند و همه تماشاچی شده‌اند و مطیع.
  قالوا ابنوا له بنیانا فالقوه فی الجحیم؛ صحنه‌ای برایش آراستند که هیبت آنچنانی داشت تا دنیا را برای او جهنم کنند. خدای متعال از دل آتش عبورش داد، وقتی او کسی جز او نداشت؛ و قال انی ذاهب الی رب سیهدین؛ این مسیر پیشرفت است. مسیر پیشرفت همه‌جانبه از دل آتش دشمنی‌ها می‌گذرد، از دل برائت و مبارزه می‌گذرد، نه طرح‌های سازش بلکه طرح مقاومت، و کاش این را مسلمانان و حاکمان‌شان می‌فهمیدند و اقامه می‌کردند. آری سلام بر ابراهیم.
  حج جلوه ابراهیم(ع) است؛ هم جلوه معنویت و ذکر و سلوکش و هم جلوه مبارزه و برائتش. و این سیمای تمدنی است که مسلمین با حج می‌سازند؛ سیمای تمدن ابراهیمی. او عداوتش تاریخی است؛ فانهم عدو لی الا رب العالمین. کل نظام بشریت را به توحید خواهد کشید و حکومت هر کس دیگری را جمع خواهد کرد که خروجی همه انواع حکومت‌های غیرتوحیدی و منافقانه امروز پیش چشم ماست. او هویتی تاریخی دارد؛ و اجعل لی لسان صدق فی الاخرین. گذشته را و آینده را و کل حرکت ما را در طول تاریخ در چنین عداوتی با ظالمین توصیف می‌کند و طلب می‌نماید. او می‌خواهد هویتش بسط تاریخی پیدا کند و چنین نیز شده است. او هویتش بسط یافت و مظهر یک امت شد و خود امت شد؛ ان ابراهیم کان امه قانتا لله.
  صحنه هستی به سمت ظهور امت ابراهیم در حرکت بود و امروز این حرکت سرعت گرفته. کاش در این جبهه فعال بودیم و آنگاه زندگی‌مان همه‌اش حج می‌شد؛ حجی ابراهیمی.
  امتی که حج دارد، روح حج، معنویت است، وحدت است، مبارزه و برائت است. نمی‌شود 40هزار زن و کودک بی‌گناه سلاخی شوند و حاکمان مسلمان در پی عادی‌سازی‌ روابط باشند با شیطان. خط سازش آتش نمرود را فرونمی‌نشاند، این خط هفتادوچندساله و این نشان امروز غزه. نگاه کنید. برگردید و برگردیم به مسیر انی ذاهب الی ربی سیهدین.
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی
این ره که تو می‌روی به ترکستان است
  ما نیز اگر بناست امت ابراهیم(ع) باشیم، باید برای طی‌کردن این مسیر معنوی و البته پر از برائت نسبت به جبهه کفر تلاش کنیم؛ هم ساختن ایران قوی، هم همراه‌کردن مردم طی این مسیر، هم همراه‌کردن مسلمین برای فشار به حاکمان‌شان. باید مظهر حج باشیم؛ حج ابراهیمی.