مجید جباری- روزنامه‌نگار
کاشت یک میلیارد اصله درخت طی 4 سال در حالی از پاییز امسال در سراسر کشور آغاز شد که این طرح موافقان و مخالفانی دارد. موافقان طرح معتقدند که این اقدام می‌تواند نفس شهرها را تازه کند و سرعت انتشار کربن را کاهش دهد. مخالفان اما بر این باورند که کاشت یک‌میلیارد درخت باید پس از حفظ جنگل‌ها و درختان موجود در اولویت بعدی قرار بگیرد و هزینه کاشت درخت بهتر است صرف نگهداشت جنگل‌ها شود. رئیس انجمن علمی جنگلبانی ایران دراین‌باره گفت: اگر سازمان منابع طبیعی بتواند به وظیفه اصلی خود یعنی حفظ عرصه‌های جنگلی و پوشش گیاهی موجود عمل کند، در آن صورت اجازه دارد براساس طرح‌های کارشناسی‌شده به نهال‌کاری بپردازد؛ آن هم به شرط اینکه برنامه‌ریزی دقیقی به‌منظور تامین آب لازم و اعتبارات ضروری برای نگهداشت نهال‌های کاشته‌شده وجود داشته باشد.
علی بناگر افزود: از ابتدای شروع این طرح موارد مثبت و منفی مختلفی درباره برنامه کاشت یک‌میلیارد درخت در ایران مشاهده شده است که باید همه آنها را در کنار یکدیگر تحلیل کرد؛ ازجمله اینکه اجرای این طرح در راستای ایفای تعهد بین‌المللی ایران نسبت به کاشت یک‌تریلیون درخت در جهان است که در سال۲۰۲۰ برخی کشورهای عضو سازمان ملل متحد آن را پذیرفتند؛ به همین دلیل، طرح کاشت یک‌میلیارد درخت را می‌توان در راستای تعاملات محیط‌زیستی ایران با دیگر کشورهای جهان ارزیابی کرد که این موضوع، ازجمله نکات مثبت این پروژه محسوب می‌شود. ضمن اینکه فعال‌سازی نهالستان‌های راکد کشور یکی دیگر از جنبه‌های مثبت طرح کاشت یک‌میلیارد درخت است.
اما معاون وزیر جهاد کشاورزی و رئیس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور دراین‌باره به همشهری گفت: اجرای طرح ملی کاشت یک میلیارد نهال در عرصه‌های طبیعی طبق برنامه‌ریزی‌ها پیش می‌رود. در این نهضت مردمی، فقط کاشت درخت مطرح نیست و احیای جنگل‌های تخریب‌شده در شمال و زاگرس و توسعه فعالیت‌های مرتع‌داری و بذرکاری هم در آن دیده شده است. همچنین گونه درختانی که در اجرای طرح کاشت یک‌میلیارد اصله درخت پیش‌بینی شده، متناسب با شرایط آب‌وهوایی و اقلیمی هر استان متفاوت است و سامانه‌ای برای رصد و پایش این طرح راه‌اندازی شده است.
کاشت یک‌میلیارد درخت یا حفاظت از جنگل‌های موجود؟
در همینه زمینه :
