دوران شکوه

به بهانه جدید‌ترین قهرمانی لیورپول در جام‌اتحادیه انگلیس، شاید بد نباشد نگاهی به پرافتخارترین تیم‌های فوتبال جزیره داشته باشیم؛ مسابقاتی که در این مطلب گنجانده شده عبارتند از جام‌حذفی (شروع1871)، قهرمانی لیگ (شروع1888 و نامگذاری به لیگ برتر در سال1992)، جام اتحادیه (شروع1960)، جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا (شروع 1955 و تغییر نام تجاری به لیگ قهرمانان در 1992)، جام یوفا (شروع 1971 و تغییر نام تجاری به لیگ اروپا در 2009)، جام برندگان جام اروپا (شروع 1960و لغو 1999). یک جام هم قدیم به نام جام نمایشگاه بین شهرها از سال 1955 تا 1997 برگزار شد و به‌نظر می‌رسید پیش‌درآمد جام یوفا باشد اما خود اتحادیه فوتبال اروپا هم چنین تورنمنتی را دیگر قبول ندارد و افتخارات و آمار آن را به‌حساب باشگاه‌ها نمی‌گذارد. در این تورنمنت لیدز 2بار، نیوکاسل و آرسنال یک‌بار قهرمان شدند.

   پرافتخارترین‌ها
    لیورپول با قهرمانی در جام‌اتحادیه تعداد جام‌های مهم خود را به عدد46 رساند؛ 19قهرمانی لیگ، 8جام‌حذفی، 10جام‌اتحادیه، 6قهرمانی جام باشگاه‌ها یا لیگ قهرمانان اروپا و 3جام یوفا. قرمزهای مرسی‌ساید 3جام از قرمزهای منچستر بیشتر کسب کرده‌اند. با این‌حال منچستریونایتد در لیگ برتر 20قهرمانی دارد؛ یعنی یکی بیش از لیورپول و شاید در این فصل تعداد جام‌ها در این تورنمنت اصلی برابر شود.
    پس از این دو، باشگاه‌های آرسنال‌(30)، منچسترسیتی‌(26) و چلسی‌(25) قرار دارند.
    منچستریونایتد، مانند چلسی، 3عنوان قهرمانی اروپا را به‌دست آورده ‌و لیورپول هرگز جام برندگان جام را نبرده.
    برخی هواداران من‌سیتی و چلسی را به تمسخر می‌گیرند و آنها را بی‌ریشه می‌دانند درحالی‌که منچسترسیتی‌(اولین افتخار بزرگ: جام‌حذفی1904) و چلسی (اولین افتخار بزرگ: قهرمانی لیگ 1954-1955) صاحب تاریخ هستند و چهارمین و پنجمین باشگاه پرافتخار انگلیس محسوب می‌شوند و به‌زودی هر دو از آرسنال رده سومی عبور خواهند کرد.
    روز سال نوی 1900، موفق‌ترین تیم‌های لیگ استون ویلا (4قهرمانی)، ساندرلند (3قهرمانی) و پرستون (2قهرمانی) بودند. ویلا بعدا سال 1900 جام قهرمانی پنجم و سال 1910 ششمی را اضافه کرد اما از آن زمان تنها یک‌بار قهرمان انگلیس شده است؛ سال‌1981. آنها یک سال بعد قهرمان اروپا هم شدند.
    ناتینگهام فارست سال1978 قهرمانی خود در لیگ را به 2قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا در سال‌های 1979 و 1980 چسباند.
    جنگ‌جهانی دوم، لیگ فوتبال را به‌مدت 7فصل به حالت تعلیق درآورد. قبل از جنگ تیم استون‌ویلا با 12عنوان قهرمانی بهترین باشگاه فوتبال در انگلستان بود؛ 4عنوان بالاتر از بلکبرن. تنها آرسنال پیش و پس از جنگ‌جهانی به یک اندازه پرافتخار بود و افولی را تجربه نکرد. ساندرلند، اورتون، نیوکاسل، ‌آرسنال و شفیلد ونزدی 7قهرمانی پیش از این جنگ داشتند.
    باشگاه‌های شرق انگلیس ازجمله ساندرلند و نیوکاسل تمام عناوین خود را در لیگ قبل از جنگ به‌دست آوردند.
    هواداران منچستریونایتد درباره پیش از تاسیس سازمان ملل نمی‌توانند وارد کری‌های فوتبال شوند. آنها دوست دارند مبدأ تاریخ را سال1945 درنظر بگیرند. فوتبال باشگاه انگلستان از سال1945 دوباره راه‌اندازی شد (جام‌حذفی در سال‌های 1945 و 1946 برگزار شد اما فوتبال لیگ تا سال‌های 1946 و 1947 از سر گرفته نشد).
    لیورپول هم پیش از قهرمانی در جام‌حذفی در سال1965 مدت زیادی صبر کرد و در فینال سال 1914 و 1950 شکست خورد.
    هیچ باشگاهی نتوانسته برای همیشه بر فوتبال انگلیس مسلط شود، اگرچه لیورپول و منچستریونایتد دوره‌های تسلط طولانی‌تری نسبت به دیگران دارند. یک هوادار پرستون در سال1890، یا یک هوادار شفیلد یونایتد در سال1898، یا طرفدار وست بروم در سال1920، هوادار هادرزفیلد در سال1926، طرفدار نیوکاسل در سال1927، هوادار شفیلد ونزدی در سال1930، ساندرلند در سال1936، ولوز در 1959، اورتون در سال1987 یا آرسنال در سال2004 باورشان نمی‌شد مدتی طولانی بعد از دوران افتخار حسرت آن دوران را بخورد.