یادداشت
پاکستانی‌ها بیشترین کودکان‌کار منطقه 7
علیرضا قربانی | قائم‌مقام معاونت اجتماعی شهرداری منطقه:
قوانین متعددی برای برخورد با کودکان‌کار وجود دارد. این قوانین وقتی پای کودکان خارجی در حال تکدی‌گری یا دستفروشی و زباله‌گردی به میان می‌آید سخت‌تر هم می‌شود و همین قوانین است که دست شهرداری را برای ساماندهی و جمع‌آوری کودکان‌کار خارجی بسته‌تر از قبل می‌کند چرا که براساس قانون، شهرداری و سازمان خدمات اجتماعی نمی‌تواند بچه‌های زیر 18ســــــال را که دست به تکدی‌گـــری یا دستفروشی می‌زنند جمع‌آوری کند. قوانین دیگری هم وجود دارد که مانع هرگونه برخورد با دستفروشان و متکدیان خارجی است. از سوی دیگر، شهرداری جایی برای نگهداری از اتباع خارجی که دست به دستفروشی، تکدی‌گری و زباله‌گردی می‌زنند ندارد و مجبور است ساعتی پس از جمع‌آوری این افراد آنها را در نقطه‌ای دیگر رها کند.
این موضوع ضعف قانونی است و مسئولان در بهزیستی و وزارت کشور باید برای برطرف خلأهای قانونی آن دست به کار شوند. این نکته را نباید از نظر دور کرد که محدودیت در برخورد قانونی به کودکان‌کار خارجی سبب نشده است فکری برای کمک و حمایت از این بچه‌ها نشود. برای اغلب کودکان‌کار و خیابان که خارجی هستند در منطقه از سوی شهرداری پرونده تشکیل شده است. بسیاری از این بچه‌ها هویت و شناسنامه ندارند و به این دلیل، مجموعه‌های حمایتی و تشکل‌های مردم‌نهاد و خیّران به راحتی نمی‌توانند از این دسته کودک‌کار و خیابان حمایت کنند. از سوی دیگر، بسیاری از کودکان‌کار خارجی در منطقه ما بر خلاف برخی مناطق دیگر، از اتباع پاکستانی هستند. این کودکان محله‌هایی مانند چهارراه قصر، تقاطع خیابان خرمشهر، چهارراه سهروردی و تقاطع شهید مطهری را پاتوق خود کرده‌اند. بعضاً مشاهده می‌شود افرادی هم به‌صورت سازماندهی شده این کودکان را به منطقه‌ای دیگر می‌برند و جای آنها کودکان‌کار با ملیت‌های دیگری را وارد محله می‌کنند تا تکدی‌گری و دستفروشی کنند.
گویا گردش کار و تقسیم محدوده‌هایی وجود دارد که نمی‌توان آن را تأیید یا رد کرد. معتقدم حضور کودکان‌کار خارجی در خیابان‌ها یا محله‌های شهر را نباید به موضوع ناامنی در جامعه گره زد. تاکنون دلیل مستندی دال بر ارتباط بچه‌های کار خارجی با وقوع ناامنی در محله‌ها ارائه نشده است و از این رو، وقوع بزه‌های اجتماعی، ارتباط مستقیمی با حضور کودکان‌کار در محله‌ها ندارد. شاید تنها آسیبی که از حضور کودکان‌کار در محله‌ها مردم را آزار می‌دهد نامناسب شدن وضع ظاهری شهر و محله است. بدون شک حضور چنین کودکانی در خیابان چهره‌ای نازیبا و مخدوش را از جامعه، محله و خیابان در اذهان مردم به یادگار می‌گذارد که برای برطرف کردن این مشکل نیازمند مشارکت همه مردم، دستگاه‌ها و برنامه‌ریزی متولیان برای کاهش آمار تعداد کودکان‌کار هستیم.
