یک ملت، یک ضربان و 80میلیون سوال
پس از بازگشت تیم‌های حذف‌شده از جام‌جهانی 2018 به کشورشان، بسیاری از مربیان در کنفرانس‌های مطبوعاتی به همه سوال‌ها و ابهام‌ها درمورد جام پاسخ داده‌اند. درصد زیادی از علاقه‌مندان به فوتبال در ایران، از عملکرد و نتایج تیم‌ملی راضی به‌نظر می‌رسند اما سوال‌هایی نیز در ذهن‌شان وجود دارد که شاید هرگز فرصت مطرح کردن آنها را با سرمربی تیم‌ملی نداشته باشند. شاید کی‌روش پاسخ متقاعدکننده‌ای برای بسیاری از این سوال‌ها در ذهن داشته باشد اما او از یک روز بعد از حذف، جنگ تازه‌ای را شروع کرده و فعلا همه تمرکزش را به دعوا با برانکو اختصاص داده است. در فوتبال او، تنها او سوال می‌کند و سایرین، موظف به پاسخگویی هستند.
مجید یا روزبه؟
روزبه چشمی با جنگ و جدل زیادی در فهرست نهایی تیم‌ملی برای جام‌جهانی2018 قرار گرفت و سرانجام در اولین مسابقه، یکی از 11بازیکن ثابت تیم در جدال با مراکش بود. او البته در مجموع روز خوبی را در مقابل شاگردان رنار سپری کرد اما چند اشتباه نیز انجام داد که شاید اگر در برابر ستاره‌های اسپانیا یا پرتغال صورت می‌گرفتند، راهی برای جبران کردن‌شان وجود نداشت. کی‌روش روزبه را به مجید حسینی جوان ترجیح داد اما بعد از مصدومیت چشمی، ناگهان به حسینی اعتماد کرد. مجید در دو بازی سخت و بزرگ، عالی ظاهر شد و حتی مطمئن‌تر از روزبه بود. حالا این سوال برای خیلی‌ها به‌وجود آمده که آیا بهتر نبود حسینی از همان ابتدا بازیکن ثابت تیم‌ملی باشد؟ آیا زوج مجید و مرتضی، بهتر از زوج روزبه و مرتضی نیست؟
جای وریا خالی نبود؟
عملکرد رامین رضاییان در روسیه، قابل دفاع به‌نظر می‌رسید اما تنها اشتباه دفاعی تیم‌ملی در دیدار بزرگ با اسپانیا، توسط همین بازیکن انجام شد. اگر «دفاع مطلق» قبل از دریافت گل برای رسیدن به تساوی، نقشه اصلی کی‌روش برای این مسابقه بود، آیا وریا با توجه به قابلیت‌های دفاعی‌اش بیشتر به کار تیم‌ملی نمی‌آمد؟ آیا تیم‌ملی به یک دفاع راست با سانترهای ایده‌آل‌تر از رامین نیاز نداشت؟ آیا وریا غفوری نمی‌توانست به‌جای خانزاده حداقل روی نیمکت بنشیند تا تیم‌ملی با جنجال کم‌تر و روحیه بهتر به روسیه سفر کند؟
سردار، 270دقیقه؟
سردار آزمون تنها بازیکن هجومی تیم‌ملی بود که 270دقیقه در جام‌جهانی باز کرد و نام‌اش در هیچ‌کدام از تعویض‌های تیم دیده نشد. با توجه به موقعیت فوق‌العاده‌ای که او در مقابل مراکش از دست داد، آیا صبر کی‌روش و حمایت او از سردار درنهایت نتیجه‌بخش بود؟ اگر رضا قوچان‌نژاد حتی برای چند دقیقه به زمین فرستاده میشد، احتمالا نه او از تیم‌ملی خداحافظی می‌کرد و نه سردار آزمون زیر فشار شدید انتظارات تصمیم به خداحافظی می‌گرفت. آیا سردار با توجه به میزان آمادگی‌اش در طول فصل و در خود جام‌جهانی، سزاوار 270دقیقه بازی بود؟
معمایی به نام اشکان دژاگه
وقتی اشکان دژاگه در انگلستان با یک مصدومیت شدید روبه‌رو شد، به‌نظر می‌رسید او دیگر شانسی برای حضور در جام‌جهانی ندارد. خیلی‌ها در انتظار دعوت از یک بازیکن جوان‌تر به تیم‌ملی بودند اما کی‌روش دژاگه را در لیست نهایی قرار داد. انتظار برای دیدن اشکان در زمین، از بازی اول به بازی دوم و از بازی دوم به بازی سوم کشیده شد و سرانجام او حتی یک دقیقه نیز در میدان پا به توپ نشد. آیا بردن اشکان به روسیه با وجود مصدومیت و گرفتن این جایگاه از بازیکنان سالم، تصمیم درستی بود؟
چرا سامان نه؟
سامان قدوس در جدال با مراکش تنها چند دقیقه به میدان رفت اما در همان مسابقه با خطایی که گرفت، سرنوشت را به‌سود تیم‌ملی تغییر داد. او در برابر اسپانیا نیز تنها 4دقیقه فرصت بازی داشت و با وجود اینکه شاداب و پرانگیزه نشان می‌داد، دیدار سوم را نیز از روی نیمکت آغاز کرد. آیا سامان نمی‌توانست در برابر پرتغال از ابتدا به‌جای وحید امیری به میدان برود؟ خستگی وحید امیری مشهود به‌نظر می‌رسید و تنها موقعیت‌های گل تیم‌ملی در برابر پرتغال، از لحظه ورود سامان خلق شدند. آیا فیکس‌شدن سامان در بازی پایانی بیشتر به تیم‌ملی کمک نمی‌کرد؟
تعویض‌های دیروقت
تعویض‌های کی‌روش در دیدار با پرتغال، کمی دیر انجام نشدند؟ تیم‌ملی زمان زیادی برای بازگشت به جریان بازی و به ثمر رساندن دو گل نداشت اما کادر فنی ریسک بزرگی انجام داد و زمان بسیار زیادی بازی با همان جریان اولیه‌اش ادامه پیدا کرد. اگر تعویض‌ها کمی زودتر انجام می‌شدند، احتمال برگشتن ورق بازی به‌سود ایران بیشتر نمی‌شد؟
