یادداشت
کریسمس مبارک
علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه
بابانوئل آمده تا جشن بگیریم؛ از قطب شمال با همان هیکل چاق و لباس قرمزرنگش، با گوزن‌هایی که سورتمه‌اش را می‌کشند. آمده برای چه؟ برای اینکه توی جوراب کودکان بی‌گناه و معصوم که از شومینه‌ها آویزان شده، هدیه بگذارد. کودکان معصوم در این سرمای زمستانی خوابند. بدن‌هایشان سردشده، یخ کرده. از گوشه لب‌های کوچک‌شان خون جاری شده، پدرهایشان بغض کرده‌اند و مادرهایشان ضجه مي‌زنند. نگاهشان به آسمان است. اینجا غزه است. کریسمس مبارک.
بابانوئل غصه نخور، شاید مریم مقدس در بهشت مشغول است به مادری، تو چرخ بزن و برو به اروپا، به آمریکا به کودکان‌شان که جهان فردا را خواهند دید پیغام برسان، در جوراب‌هایشان هدیه‌ای بگذار که به قدم‌هایشان عزم دهد که برخیزند و بشورند بر این زمستان و یخبندان سرد. کودکان روزی خواهند فهمید در این دنیا چه کسانی‌کودکان مسیحی شهر غوطه سوریه را که لباس سرخ به تن‌شان کرده بودند تا جلوی پدر و مادرشان بکشند، آنها را نجات داد. برو از دودکش‌های‌کنار شومینه‌های گرمخانه‌هایشان به بچه‌هایشان بگو چند کلیسا در غزه با خاک یکی شد، چند راهبه در کلیسای بیت‌المقدس بودند که شهرک‌نشین‌ها آب دهان به‌صورتشان پرت می‌کردند و فرانسیس سکوت می‌کرد که خدایی ناکرده بدنش را بر صلیب نکنند؛ چون او مقدس‌تر از
عیسی (ع) است شاید. کریسمس مبارک!
عیسی (ع) را همان‌ها بر صلیب کردند که به مادرش توهین کردند و لعنت بر این دنیای یخ‌زده و برف گرفته که بایدن مسیحی در آن می‌گوید افتخار می‌کنم صهیونیستم و کمک می‌کند که بچه‌ها کشته و راهبه‌ها هتک حرمت شوند و مسیح به صلیب رود. اف بر این دنیا. اف بر دنیایی که رئیس مجلس آمریکا در آن بگوید: «کتاب مقدس یادمان داده کنار اسرائیل بایستیم.» و بکشیم و سلاخی کنیم و این هدیه سال نوی میلادی ماست برای مسیح و مادر مقدسش. کریسمس مبارک!
به این کاج سبز زینت بسته شده قسم، سروهایی در غزه به خون زینت شده‌اند که عالم را چراغانی می‌کنند. شمع روشن کنید به یاد یحیای تعمید داده شده، اما معمدانی بیمارستانی بود که نامش به غسل تعمید یحیای نبی آراسته بود. به خون کشیدندش تا سرو بروید از خاکش و حالا وقتش شده جشن ظهور بگیریم. درخت‌های استوار چراغانی وسط این سرمای فراگیر زیاد شده‌اند، همه پاک و مطهر مثل یحیی(ع) و مثل عیسی(ع). زینت‌شده به خون؛ خون کودکان، چراغان می‌کند عالم را. کریسمس مبارک!
جشن ظهور است، ظهور مسیح(ع)! صاحب 2شمشیر. اینجا تفسیر می‌کند شمشیر دوگانه عیسی(ع) را، چون شمشیرهای دوگانه‌ای که جمع معنویت و مقاومتند، از خاک برمی‌خیزند و بر فرق دجال‌های کودک‌کش فرود می‌آیند. جشن ظهور است. کریسمس مبارک!
