یلدای شمیران برفی بود

چند دهه پیش که برف، سنگین‌تر می‌بارید و چله‌کوچیکه با این ارمغان دلپذیر سراغ آبادی‌های شمیران می‌آمد، یلدا هم رنگ و بوی دیگری داشت. تمام شمیران از دارآباد تا تجریش، اوین و درکه تن‌پوشی سفید از جنس برف به تن می‌کرد و زیبایی این گستره سرسبز در زمستان دوچندان می‌شد. محله‌های امروز شمال تهران، روزگاری آبادی‌هایی بودند خوش‌آب و هوا به نام شمیران؛ 33پارچه آبادی که آداب و رسوم مشترک بسیار داشتند؛ ازجمله اینکه شمیرانی‌ها هم به رسم ساکنان دیگر نقاط ایران مراسم ویژه‌ای برای طولانی‌ترین شب سال یا همان شب چله و شب یلدا برگزار می‌کردند. مراسم شب‌چله در شمیران اما با توجه به‌شدت نزولات جوی و به‌ویژه بارش برف با مقدمات خاصی همراه بود. سیدمهدی اعرابی- شمیران‌پژوه- می‌گوید: «در روزگاری که نه خبری از خودرو بود و نه راه‌ها و مسیرهای امروزی وجود داشت، برگزاری این مراسم در نخستین شب زمستان با چالش‌هایی همراه بود. شمیرانی‌ها هم رسم داشتند شب چله به دیدار بزرگ خانواده بروند و نخستین شب زمستان را در خانه پدر، مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ به صبح برسانند اما زمستان‌های پربرف شمیران گاهی موجب می‌شد مهمان‌های شب یلدا یکی، دو شب زودتر به دیدار صاحبخانه بروند. فاصله آبادی‌های شمیران زیاد بود و برف که می‌بارید راه‌ها صعب‌العبور می‌شد. اگر کسی در آبادی ونک یا تجریش زندگی می‌کرد و بزرگ خانواده در قلهک بود باید یکی، دو شب زودتر به مهمانی می‌رفت تا هم سختی این مسیر پربرف و یخ‌زده کمتر شود و هم در مهیا‌کردن سفره شب چله کمک‌حال میزبان باشد.»