ماجراهای نخستین دربی‌های شهر ما
نام: دربی تهران
محل برگزاری: ورزشگاه امجدیه، تاریخ: 1325
تاریخچه رقابت پرهیاهوی دو تیم بزرگ پایتخت به دهه 40برمی‌گردد. اولویت معدود رسانه‌های ورزشی آن دوره، مسابقات کشتی و به‌طور کلی رقابت‌های برون‌مرزی بود، اما هیجان دیدار تاج سابق و پرسپولیس آنقدر ادامه پیدا کرد تا حواشی پررنگ سرخابی به خبر نخست رسانه‌های ورزشی تبدیل شود. دو تیم روز 16فروردین 1347برای نخستین بار در امجدیه به مصاف هم رفتند و در آن مسابقه تاریخی هیچ گلی رد و بدل نشد. در نیمه‌دوم دهه 40هنوز مجله‌های ورزشی سیاه و سفید چاپ می‌شد و تصاویر دیدار دو تیم به‌گونه‌ای بود که پیراهن قرمز و آبی دو تیم را از هم تفکیک نمی‌کرد.
بعدها معلوم شد که پرسپولیس با پیراهن قرمز و تاج با پیراهن آبی به مصاف هم رفته بودند و از همان موقع بود که رنگ آبی و قرمز به نماد کری‌خوانی و البته جنجال در فوتبال تهران تبدیل شد. نکته جالب اینکه در نخستین دربی بزرگ پایتخت در سال1347برای نخستین بار از چند کودک برای جمع‌کردن توپ‌ها استفاده کردند و واژه «توپ‌جمع‌کن» از همان بازی وارد دایره‌المعارف فوتبال تهران شد. دربی اساسا به دوئل دو رقیب سنتی در یک شهر اطلاق می‌شود و اگر این تعریف را مبنا قرار بدهیم باید از نبرد تیم‌های تاج سابق و شاهین در سال‌های قبل از شکل‌گیری باشگاه پرسپولیس به‌عنوان نخستین دربی‌های پایتخت نام ببریم. شاهین و تاج نخستین بار در سال 1325به مصاف هم رفتند که بازی یک بر یک مساوی شد. مصاف تاج و شاهین همواره با حساسیت زیادی در امجدیه برگزار می‌شد به‌گونه‌ای که تا یک دهه نماد رقابت دو تیم همشهری بود.
این بازی تا قبل از انحلال شاهین در سال 1346دربی اصلی تهران بود و اغلب اوقات به جنجال هم کشیده می‌شد. با قدرت گرفتن پرسپولیس و تعطیلی دوساله باشگاه شاهین به دستور دربار، آرام‌آرام از حساسیت دربی کاسته شد و نبرد تاج و پرسپولیس جای آن را گرفت.
