فردوسی و شاهنامه

فردوسی و شاهنامه نوشته «آلکسی آرکادیویچ استاریکوف» را رضا آذرخشی به فارسی برگردانده و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.
شاهنامه، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین آثار معروف کلاسیک ادبیات جهان است. در روسیه، نخستین‌بار داستان (رستم و سهراب) را ژوکوفسکی ترجمه آزاد کرد. بعدها هم قطعاتی از شاهنامه ترجمه و چاپ شد.
آلکسی آرکادیویچ استاریکوف، پژوهشگر سرآمد روس در کتاب «فردوسی و شاهنامه» زندگی این شاعر بزرگ را در بستر اجتماعی و سیاسی زمانه‌اش مطالعه کرده و سپس میراث ادبی او، شاهنامه را از منظر زیبایی‌شناسی، ادبی، تاریخی و اخلاقی مورد بررسی نقادانه قرار داده است. استاریکوف معتقد است در گذشته‌ چندین سده‌ای ملوک‌الطوایفی، در جریان بسیار سریع تشکیل دولت‌های بی‌ثبات، فقط ملت‌ها بودند که با احساس و ادراک وحدت خود زندگی می‌کردند؛ نه سلسله‌های ملوک‌الطوایفی و سلاطین که یکی پس از دیگری تسلط می‌یافتند و غالباً بیگانه هم بودند و در چنین اوضاعی، هرچند دعوت به وحدت به مقصد مبارزه برای منافع خاندان سلطنتی مورد استفاده واقع می‌شده است، لیکن خلافت و مبارزات بین ملوک و امرا همیشه برای توده‌های ملت، بیگانه و ناخوشایند بوده است. اما درست در سده‌ دهم میلادی «شاهنامه» در لحظه‌ تاریخی ترقی و تعالی ادراک ملیت و غرور ملی، در عصر به پایان رساندن مبارزات آزادی‌خواهانه‌ ملل ایران علیه خلافت اعراب به وجود آمده است که این زمان دوران شکل گرفتن ملیت ایران خاوری بوده است که تا حد معینی در تاسیس دولت سامانیان در بخارا و ایجاد زبان ادبی فارسی که بعدها زبان ادبی عمومی ایران شده و در رونق و شکفتگی درخشان ادبیات خراسان و ماوراءالنهر تظاهر و تجلی کرده است.
انتشارات علمی و فرهنگی به زودی چاپ چهارم این اثر خواندنی را در 143 صفحه روانه بازار کتاب خواهد کرد.