تفاهم با فرزند

یکی از چالش‌هایی که ارتباط والدین و فرزندان نوجوانشان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، تمایل نوجوانان به داشتن آزادی بی‌قید و شرط در ارتباط با دوستانشان است. مریم یکتا دراین‌باره می‌گوید: «بسیاری از نوجوانان تمایل دارند در مراوده با همسالانشان آزاد باشند و بدون نظارت والدین، ساعاتی را به تفریح و سرگرمی با دوستانشان بگذرانند.»
این ‌روانشناس کودک و نوجوان به طبیعی بودن این تمایلات در نوجوانان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «اهمیت ندادن به این خواسته و نیاز نوجوانان از سوی بزرگترها، سبب می‌شود آنها والدینشان را افرادی سختگیر و غیرمنطقی بدانند و حتی برای دست یافتن به خواسته خود به رفتارهای نادرستی مانند پنهانکاری متوسل شوند. والدین می‌توانند با رعایت نکاتی، خواسته نوجوانان را برآورده کنند و با نظارت بر تفریحات و سرگرمی‌های فرزندانشان زمینه معاشرت سالم آنها با همسالانشان را به‌وجود آورند.»

قانون تعیین کنید
این مشاور خانواده به والدین توصیه می‌کند در قدم اول با فرزندشان گفت‌وگو کنند و برای آنها شرح دهند که پدر و مادر دوست دارند به فرزندشان خوش بگذرد و لحظات شادی را تجربه کند، ولی به‌دلیل خطراتی که در جامعه در کمین نوجوانان است، نمی‌توانند به آنها آزادی بدون قیدوشرط بدهند.»
یکتا می‌افزاید: «شاید نوجوانان دلیل محتاط بودن والدین را درک نکنند، اما اگر بزرگترها زبان گفت‌وگوی مؤثر با فرزندشان را پیدا کنند، حتما فرزندشان برای ویژگی‌ها و نظرات والدینشان اهمیت قائل می‌شوند.»
او تعیین چارچوب برای رفت‌وآمد فرزندان را برای قاعده‌مند کردن معاشرت نوجوانان ضروری عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «وجود نظم در رفتار نوجوانان باعث آسودگی‌خاطر والدین می‌شود. بهتر است والدین قوانینی مشخص کنند تا بر رفت‌وآمد فرزندشان نظارت داشته باشند؛ مثلا به فرزندشان بگویند هر موقع با دوستانش بیرون می‌رود، حتما تا ساعت مشخصی به‌خانه برگردد و تأکید کنند در هر شرایطی به این قانون پایبند باشد.» این مشاور خانواده داشتن انعطاف در اجرای قوانین را برای والدین لازم می‌داند و می‌افزاید: «بهتر است والدین با دوستان فرزندانشان آشنا شوند و با خانواده آنها ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنند تا در جریان مراودات فرزندانشان قرار بگیرند.»