پل‌های مکانیزه از کار افتاده

عباس ثابتی راد | دبیر گروه  شهری:

تهران640کیلومترمربع مساحت دارد. در این شهر که وسعت بزرگراه‌های آن در حدود 550کیلومتر است و خیابان‌های بزرگ و کوچک بسیاری دارد، بیش از 620پل عابر پیاده جای گرفته‌است. با حسابی سرانگشتی می‌توان به این نتیجه رسید که در هر کیلومترمربع این شهر یک پل عابر پیاده قرار دارد.

طی سال‌های گذشته برای تسهیل عبور شهروندان از پل‌های عابر پیاده، تلاش شد تا برخی از آنها که در نقاط پرتردد شهر بودند، مکانیزه شوند. تلاش از سال 1382برای مکانیزه کردن پل‌های عابر پیاده شروع شد. طی بیش از 15سال، کمتر از 50پل عابر پیاده شهر مکانیزه شدند؛ یعنی چیزی در حدود 8درصد. پل‌های عابر پیاده در کنار عملکرد عبور و مروری تقریبا از اواسط دهه 80تبدیل به فضاهایی برای تبلیغات شهری هم شد با این دیدگاه که درآمد حاصل از آن، صرف نگهداری از آنها و دیگر فضاهای شهری شود، اما با گذشت تقریبا یک دهه، وضعیت پل‌های عابر پیاده چندان مناسب نیست؛ به‌ویژه پل‌های عابر پیاده مکانیزه.
می‌توان بسیاری از پل‌های عابر پیاده مکانیزه را در جای جای شهر سراغ گرفت که پله‌های برقی آنها از کار افتاده‌است و خدمات مناسبی به شهروندان نمی‌دهند. نمونه‌اش پله‌های پل عابر پیاده تقاطع بزرگراه محلاتی- افسریه یا ضلع شرقی بزرگراه رسالت یا چهارراه مینی سیتی.

قرار بود سازمان زیباسازی رسیدگی به پل‌های مکانیزه را در دستور کار قرار دهد، اما در واپسین ماه‌های فعالیت شهردار اسبق تهران به‌تدریج پل‌های مکانیزه نیز از خدمات دهی بازماندند و الان وضعیت اسفباری به‌خود گرفته‌است. تردیدی نیست که اینها سرمایه‌های مردم هستند و باید به درستی نگهداری شوند و به شهروندان خدمات بدهند اما دست‌کم طی یک سال گذشته، هیچ نهاد و سازمانی و حتی شهرداری‌های مناطق کمترین تلاشی برای راه‌اندازی و بررسی پل‌های مکانیزه انجام نمی‌دهند. این گلایه بسیاری از شهروندان بود که در تماس با روزنامه مطرح شد.