درختهای باراندیده
مهرداد طبرسی
خبرنگار
در سالهای اخیر گزیدههای بسیاری از دفترها و دیوانهای شاعران گذشته و امروز منتشر شده است؛ آنقدر زیاد که گاهی یافتن گزیدهای مناسب از میان انبوه گزیدهها دشوار است.
در میان انبوه گزیدهها، «درختهای باراندیده» که به همت بهمن بنیهاشمی گرد آمده است از 2 جهت متمایز است؛ نخست اینکه گزیده رباعی است و منتخبی از یک قالب شعری فراهم آورده است و دوم اینکه گزیده یک سبک و دوره شعری است؛ سبکی که به سبک هندی معروف است.
بهمن بنیهاشمی برای گردآوردن این گزیده، همه دفترها و دیوانهای شاعران، از قرن دهم تا دوازدهم را جستوجو کرده است و کمتر شاعری است که در آن دوره به «طرز تازه» سروده باشد و از او در این کتاب شعری نیامده باشد؛ حتی شاعران گمنامی که شعرهای زیادی از آنها در تاریخ ادبیات نمانده است.
امتیاز دیگر کتاب، مقدمه مفصلی است که بنیهاشمی در ابتدای کتاب نگاشته و در آن به تاریخ رباعی فارسی و دلیل فراگیری رباعی در میان شاعران دوره سبک هندی پرداخته است. درختهای باراندیده تصویر روشنی از رباعی در قرنهای دهم تا دوازدهم بهدست میدهد.
درختهای باراندیده/ بهمن بنیهاشمی/ ناشر: سیب سرخ