ارتباط عجیب دایناسورها با کشف حیات فرازمینی!

دانشمندان می‌گویند که برای جست‌وجوی حیات فرازمینی، به‌جای شکل امروزی حیات، باید گذشته زمین را الگو قرار داد. به گزارش پاپیولار مکانیکز، آنها بیان می‌کنند که برای درک حیات پیچیده در اوج خود، باید سراغ دایناسورها برویم. هنگام جست‌وجوی سیارات فراخورشیدی با جوی بالقوه قابل‌سکونت، اخترشناسان زمین امروزی را به‌عنوان نمونه‌ای درنظر می‌گیرند که باید براساس آن جست‌وجو کنند. به‌دلیل میزان زیاد نشانه‌های زیستی خاص، یافتن جهان‌هایی شبیه به زمین در دوران مزوزوئیک یعنی زمانی که دایناسورها در زمین پرسه می‌زدند، بسیار آسان‌تر خواهد بود. درحالی‌که تلسکوپ فضایی جیمز وب به‌دنبال کشف سیارات فراخورشیدی قابل سکونت می‌گردد، داده‌های مربوط به دوران گذشته زمین بیشتر به کارش خواهد آمد.
ستاره‌شناسان در جست‌وجوی نشانه‌های حیات فرازمینی، فعلا فقط از اطلاعات زمین امروزی استفاده می‌کنند. آنها در جو سیارات فراخورشیدی به‌دنبال ترکیب خاصی هستند: ترکیبی از نیتروژن، اکسیژن و سایر گازهای کمیاب که تنها جو پشتیبان حیات را می‌سازند. طبق تحقیقات دانشگاه کرنل، این الگو احتمالا بهترین الگو برای جست‌وجوی حیات نیست. دانشمندان با استفاده از تخمین‌های 2 مدل آب و هوایی ثابت (GEOCARB و COPSE)، به این نتیجه رسیدند که تلسکوپ‌ها می‌توانند به‌راحتی اثر انگشت نوری «جهان‌های ژوراسیک» را تشخیص دهند. این به‌دلیل وجود غلظت‌های بالاتر از 2 جفت علامت زیستی - ازن، متان و اکسیژن / متان است که در جو زمین در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون سال پیش وجود داشت.لیزا کالتنگر، مدیر مؤسسه کارل ساگان و دانشیار نجوم در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه کرنل گفت: «اثر انگشت زمین امروزی الگوی ما برای شناسایی سیارات بالقوه قابل سکونت بوده است، اما زمانی بود که این اثرانگشت ویژه‌تر بود و این در روشن کردن نشانه‌های حیات بهتر عمل می‌کند. با استفاده از ترکیب جوی زمین در آن دوران، آسان‌تر می‌توان در کیهان دنبال نشانه‌های حیات بود.» دانشمندان ترکیب اتمسفر و همچنین طیف‌های انتقال حاصل از آن را در کل عصر فان‌روزوئیک تجزیه و تحلیل کردند. این بازه زمانی ۵۰۰ میلیون ساله است (و ما هنوز در آن هستیم) و تنها دوره‌ای از تاریخ زمین است که این سیاره از حیات پیچیده پشتیبانی کرده است.