کوچه‌ برلن

کوچه برلن با دیرینگی صدساله‌اش، بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت تهران است و در دوره‌ پهلوی اول ایجاد شد. چون دیوار به دیوار سفارت آلمان بود نام آن را در آغاز کوچه برلین و سپس کوچه برلن گذاشتند. آلمانی‌ها ساختمان سفارت را در سال‌های پایانی پادشاهی ناصرالدین‌شاه قاجار، زمانی که روابط دیپلماتیک ایران و آلمان شکل رسمی گرفت، خریدند و در زمان رضاشاه به‌نام دولت آلمان ثبت کردند. در آن سال‌ها دولت رایش سوم آلمان پیوندهای استواری با ایران داشت. به همین‌ دلیل سفارت آلمان جایی برای تبلیغات نازی‌ها شناخته می‌شد و رفت‌و‌آمد آلمانی‌ها به این کوچه بسیار بود و از دید سیاسی یکی از مراکز مهم پایتخت شناخته می‌شد. از ابتدای شکل‌گیری این کوچه 260متری هیچ سازه‌ مسکونی در آن وجود نداشت و تا چشم کار می‌کرد مغازه‌های عرضه پوشاک گرانبها بود و اغلب ثروتمندان و متمولان به کوچه برلن رفت‌وآمد داشتند.
همچنین یکی از نامدارترین سازه‌های کوچه برلن ساختمان «جنرال مدل» بود که در دهه30این ساختمان مرکز مُد کشور به‌شمار می‌رفت و پوشاک مردانه و زنانه می‌فروخت.