بانوان رکوردشکن

سمانه اسکندری‌| همدان- خبرنگار:

بانوان تکواندوکار همدانی با همه محدودیت‌ها و محرومیت‌ها توانسته‌اند در این سال‌ها خوش بدرخشند و برای شهرشان افتخار بیافرینند. چندی پیش در مسابقات آزاد هان‌مادانگ کشوری که 22 و 23 اردیبهشت در خانه تکواندوی تهران با حضور ورزشکاران سراسر کشور برگزار شد، فروزان باباحیدری بانوی تکواندوکار همدانی توانست در بخش سون‌نال سرعتی مقام اول را کسب کند و علاوه بر این، رکورد جهان را در این بخش که 4 سانتیمتر است به 2 سانتیمتر تقلیل دهد. سیده معصومه حسینی نیز در مسابقات آسیایی 2018 ویتنام که خردادماه امسال برگزار شد، مدال طلا گرفت. به همین بهانه با این بانوان قهرمان گفت‌وگو کردیم و از روزگاری که سپری می‌کنند،  شنیدیم. 


سرپرستی بدون دستمزد

فروزان باباحیدری، متولد 1364 در همدان، سال 1380 پا به عرصه تکواندو گذاشته است. پیش از تکواندو رشته‌های ورزشی او والیبال و دوچرخه‌سواری بوده است. از سال 1385 نیز مربیگری و داوری را آغاز کرده و اکنون مدرک مربیگری بین‌المللی درجه 3 دارد و رتبه داوری او نیز درجه 2 کشوری است. باباحیدری چندین سال مربی و سرپرست کیوروگی بوده و چندین سال نیز است که مربی و سرپرست پومسه است و شاگردان خود را در مسابقات مختلف همراهی می‌کند. 

وی می‌گوید: در کنار فعالیت مربیگری، خودم نیز در مسابقات شرکت می‌کنم. از این بانوی سختکوش همدانی می‌پرسم چطور هم مربی هستید و هم سرپرست که پاسخ می‌دهد: هیأت تکواندو بودجه چندانی ندارد بنابراین یک مربی سرپرستی تیم را نیز در مسابقات انجام می‌دهد. تاکنون به خود من مبلغی بابت این کار پرداخت نشده است و من بدون هیچ دستمزدی تیم را سرپرستی می‌کنم. 


شاگردانی بدون حامی

باباحیدری در سال‌های اخیر مقام‌های زیادی کسب کرده که مهم‌ترین آنها دومی لیگ برتر پومسه و سوم کشوری است. شاگردان او نیز در 2 سال گذشته در لیگ دسته یک پومسه مقام دوم را کسب کرده‌اند. در اردیبهشت‌ماه نیز در مسابقات انتخابی مسابقات جهانی هان‌مادانگ که قرار است مردادماه در کره جنوبی برگزار شود، مقام اول را در رشته سرعتی سونال کسب کرده است. 

شاگردان باباحیدری در تیم استان حضور دارند و هر سال برای مسابقات انتخاب می‌شوند. وی درباره آنها می‌گوید: از نظر فنی خوب هستند اما متأسفانه هیچ‌گونه حمایتی از آنها صورت نمی‌گیرد. از این مشکل همین‌قدر بگویم که حتی یک گرمکن ورزشی هم به بانوان تکواندوکار همدانی داده نمی‌شود! هزینه مسابقات را هم خودشان پرداخت می‌کنند که خیلی گران است. سال گذشته همدان میزبان مسابقات کشوری بود و آنها برای تیم همدان کسب مقام کردند اما حتی لباس‌های متحدالشکل برای ورود به سالن نداشتند. این مسائل باعث سرخوردگی تکواندوکاران همدانی می‌شود با وجود این بچه‌ها همچنان تمرین می‌کنند. 
خانم مربی اضافه می‌کند: ما مقام داریم اما هیچ حمایتی از ما صورت نمی‌گیرد و در مسابقات همه هزینه‌ها را، از هزینه ماشین و محل اقامت گرفته تا ورودی مسابقات لیگ کشوری که بسیار هم سنگین است، خودمان پرداخت می‌کنیم. 


به دنبال حامی

باباحیدری می‌گوید: مسئولان هیأت می‌گویند بودجه ندارند و تنها برای مسابقات قهرمانی کشوری به هیأت بودجه می‌دهند. هیأت تکواندو به دنبال حامی مالی است. ارگان‌هایی مانند تربیت بدنی استان باید هیأت تکواندو را حمایت کنند. 
وی اضافه می‌کند: تکواندو استان همدان قوی است و یک رقیب برای سایر استان‌ها محسوب می‌شود اما رسیدگی به آن نمی‌شود. حتی سالنی که در آن تمرین می‌کنیم نیز استاندارد نیست و سقف آن در حال ریزش است. مجموع این عوامل باعث می‌شود بانوان تکواندوکار همدانی انگیزه خود را از دست داده و به تیم‌های سایر استان‌ها بپیوندند. مثلا بسیاری از باشگاه‌های تهران با من تماس گرفتند و خواستند شاگردان مقام‌دار خود را به آن تیم‌ها بفرستم اما من گفتم هیأت همدان در حال گرفتن حامی مالی است و مشکلات ما حل خواهد شد. 

باباحیدری با اشاره به اینکه مسابقات تکواندو بانوان از صدا و سیما پخش نمی‌شود، می‌گوید: اطلاع‌رسانی این مسابقات در حد خبر بوده و با اینکه پوشش ما کامل است، گزارش‌ها در حد عکس است و شبکه خبر نیز در چند ثانیه از هر مسابقه فیلم گرفته و پخش می کند. 


افزایش اعتماد به نفس

از فروزان باباحیدری میپرسم به نظر شما یک زن باید دارای کدام ویژگی باشد که به سراغ ورزش‌های رزمی برود و او پاسخ می‌دهد: در جامعه ما زنان باید حتما یک رشته رزمی را بلد باشند. البته این حرف به این معنا نیست که خشونت به خرج دهند. اتفاقا زنان رزمی‌کار بسیار متواضع و آنقدر صبورند که خشونت به خرج نمی‌دهند اما این نوع ورزش اعتماد به نفس زنان را به شدت افزایش می‌دهد. ورزش رزمی روحیه زنان را قوی و محکم می‌کند و کسی که روحیه بسیار لطیفی دارد، نمی‌تواند در این مسیر دوام بیاورد. من شاگردانی داشته‌ام که این رشته با روحیاتشان سازگار نبوده است و جدی و منظم نبوده‌اند. در مقابل، افرادی هم بوده‌اند که روحیه ضعیفی داشته‌اند اما با روی آوردن به ورزش‌های رزمی قوی و محکم شده‌اند.