چرا فدراسیون پروانه را نمی‌بیند؟
لیلی خرسند
پروانه کاظمی راهی پاکستان شده، این‌بار مقصد گاشربروم 2 است، یک قله دیگر از مجموعه قله‌های بالای هشت هزارمتری اما جالب است که سایت فدراسیون کوهنوردی در این یکی، دو روز خبری درمورد این برنامه کاظمی منتشر نکرده است. پروانه کاظمی، نفر اول کوهنوردی زنان ایران است، به پنج قله بالای 8 هزار متر، ماناسلو، دائولاگیری، ماکالو، اورست و لوسته صعود کرده و از همه مهم‌تر اینکه اولین کوهنورد زن در جهان است که اورست اولین و لوتسه چهارمین قله بلند دنیا را همزمان و در یک هفته فتح کرده. با این رزومه انتظار می‌رفت فدراسیون گزارشی از جزییات این سفر داشته باشد، اینکه صعودش چند روز طول می‌کشد، همراهانش چه کسانی هستند، هزینه‌هایش چگونه تامین شده و ... اما دریغ که فدراسیون حتی با یک خبر کوتاه هم جامعه کوهنوردی را مطلع نکرده است.
سال قبل هم صعود کاظمی به قله دائولاگیری در سکوت خبری انجام شد. او گفته بود چون رفت‌وآمدهایش برای کسی اهمیت ندارد، صعودش را خبری نکرده. دیروز با رضا زارعی، رییس فدراسیون کوهنوردی تماس گرفتیم تا دلیل این بی‌توجهی‌ها به کاظمی را بپرسیم، زارعی در دسترس نبود و حسین رضایی، مدیر روابط عمومی فدراسیون پاسخگو بود: «چون خانم کاظمی از فدارسیون تاییدیه نگرفته است، ما هم پوشش خبری نداشتیم. به هر حال باید تعامل دو جانبه باشد.» کوهنوردی با رشته‌های دیگر متفاوت است. بیشتر صعودها مستقل انجام می‌شود و کوهنوردان کم پیش می‌آید که با فدراسیون در ارتباط باشند. اما موضوع بی‌توجهی فدراسیون به کاظمی است. رضایی از فدراسیون و زارعی حمایت می‌کند: «اتفاقا رابطه آقای زارعی با خانم کاظمی خیلی هم خوب است. شاید سوءبرداشتی شده باشد. فدراسیون از خانم کاظمی چند بار تقدیر هم کرده است.»
یکی از مشکلات اصلی کوهنوردان در صعودهای بزرگ نداشتن پشتوانه مالی است. کمتر پیش می‌آید فدراسیون از نظر مالی کوهنوردی را حمایت کند. پروانه کاظمی هم یک از همین نفراتی است که همیشه با این مشکل درگیر است. رضایی هم تایید می‌کند که فدراسیون به هیچ کوهنوردی کمکی نمی‌کند: «بعضی از کوهنوردان صعودهای برون‌مرزی‌شان را در کمیسیون صعودهای برون مرزی فدراسیون مطرح می‌کنند. این نفرات تاییدیه می‌گیرند و با مجوز شورای برون مرزی سفر می‌کنند.» این تاییدیه و مجوز مشکل گشای مسائل مالی نیست اما یک امتیاز برای کوهنوردان دارد، اینکه صعودشان معادل‌سازی می‌شود و با توجه به سختی کار پاداش مدال طلا، نقره یا برنز را می‌گیرند، شاید این پاداش همه هزینه‌های هفتاد، هشتاد میلیون تومانی یک صعود را جبران کند ولی برای کوهنوردانی که نه برای آنها بودجه‌ای در نظر گرفته می‌شود و نه اسپانسری از آنها حمایت می‌کند، گرفتن این پاداش بهتر از هیچ است. اما چرا کوهنوردی نظیر پروانه کاظمی علاقه‌ای به گرفتن این مجوز و تاییدیه ندارد. نظر رضایی این است که شاید او اعضای کمیسیون را قبول نداشته باشد و بعضی هم می‌گویند طولانی شدن مسیر صادر شدن این تاییدیه و مجوز هر کوهنوردی را از گرفتن آن پشیمان می‌کند.
عقدایی: کاظمی می‌تواند صعود خوبی داشته باشد
پروانه کاظمی دومین زن ایرانی است که به گاشربروم 2 می‌رود. تیرماه سال 1390 بود که لیلا اسفندیاری به این قله صعود و موقع بازگشت سقوط کرد و در بین یخچال‌های ارتفاعات این کوه ماندگار شد. این اتفاق تلخ این نگرانی را دارد که پروانه کاظمی می‌تواند صعود و بازگشت موفقی داشته باشد؟ سهند عقدایی از کارشناسان کوهنوردی که توانایی‌های صعود به گاشربروم را سخت می‌داند،گفت: «این قله در مقایسه با دیگر قله‌هایی که بالای هشت هزار متر ارتفاع دارند، قله ساده‌تری است اما موضوع این است که چند 10متر آخر مسیر که به قله ختم می‌شود، شیب یخی خیلی سختی دارد. خیلی از کوهنوردان به پای این شیب تند که می‌رسند، به قله صعود نمی‌کنند و پای شیب می‌مانند. لیلا اسفندیاری هم به قله صعود کرد ولی موقع برگشت به دلیل اینکه کلنگش را باربرش از او گرفته بود، سقوط کرد.» با این حال به توانایی‌های پروانه کاظمی اعتماد دارد: «او در همه صعودهایش آماده بوده و تمرینات خودش را داشته. به قله‌های سختتر از این هم صعود کرده است. تجربه صعود به ماکائو را دارد که از گاشربروم2 سختتر است. در اینکه کاظمی توانمند است، شکی نیست. به هر حال کسی که به این قله می‌خواهد صعود کند باید آمادگی جسمانی بالایی هم داشته باشد و تمرینات تخصصی پشت‌سرگذاشته باشد. او می‌تواند صعود خوبی داشته باشد.»
گاشربروم 2، 8035 متر ارتفاع و در منطقه قراقروم پاکستان قرار دارد و سیزدهمین قله بالای هشت هزار متر جهان است.
