همرنگ جماعت نشو

فاطمه عباسی

اگر تا همین چند سال پیش عمل‌های زیبایی معطوف به جراحی بینی می‌شد و نهایتا چند نفری هم به اجبار و ضرورت دستی در صورتشان می‌بردند، حالا اما این مدل جراحی‌ها تبدیل به امری عادی شده و بسیاری از افراد بدون اینکه نیازی به عمل زیبایی داشته باشند، خودخواسته زیر تیغ جراحی می‌روند. این روزها قیافه‌های طبیعی در اقلیت قرار گرفته و آدم‌ها به لطف جراحان زیبایی، همه شبیه به هم شده‌اند! دماغ‌ها یک‌اندازه است و لب‌ها یک‌اندازه است. درواقع به سمتی می‌رویم که انگار همزمان همه از یک کارخانه واحد بیرون آمده‌اند و در یک خط تولید، هم‌شکل و همانند شده‌اند.
بیشتر پیام‌ها هم مستقیم و غیرمستقیم در شبکه‌های اجتماعی و تیزرهای تبلیغاتی به مخاطب اینگونه القا می‌کنند که اگر می‌خواهید زیبا و جذاب باشید و خاص به‌نظر برسید و همه نگاه‌ها به‌سوی شما باشد، لازم است خودتان را به‌دست جراحان باسابقه بسپارید!
تمایل آدم‌ها به اعمال زیبایی در وهله اول باعث می‌شود که هزینه زیادی بپردازند و روی سلامتی‌شان ریسک کنند و درنهایت هم در یک چرخه عجیب‌وغریب گرفتار شوند که تمامی ندارد؛ مثلا تن دادن به بوتاکس؛ درحالی‌که فرد بعد از مدتی می‌بیند که چروک روی پوست دوباره برمی‌گردد و درنتیجه در یک چرخه پایان‌ناپذیر از جراحی‌های پی‌درپی قرار می‌گیرد.
در وهله دوم، با زیاد شدن تقاضا برای جراحی‌های زیبایی و گردش مالی بالا در این حوزه، افراد سودجو و غیرمتخصص بسیاری وارد این حوزه می‌شوند و آنهایی هم که از بچگی دکتر صدایشان می‌کردند و به پزشکی علاقه داشتند، درنهایت برای انتخاب تخصص‌شان سراغ حوزه زیبایی می‌روند؛ درنتیجه در آینده با بحران نیروی انسانی متخصص روبه‌رو خواهیم بود و برای عمل قلب و مغز و جراحی‌های داخلی باید به کشورهای همسایه برویم!
درنهایت اینکه تغییر قیافه‌های مردم و هم‌شکل شدن آنها منجر به تغییر فرهنگ عمومی در بلندمدت و عوارض‌ بهداشتی و درمانی ناشی از آن در آینده می‌شود که جبران‌ناپذیر است.