پایان کار با تفکیک

فاطمه عباسی

 شاید به‌خاطر بیاورید سال‌های دور را که در مراکز خرید، فروشگاه‌ها و سازمان‌ها سطل‌های زباله مخصوصی برای تفکیک پسماندها جاگذاری شده بود تا مردم زباله خشک را از زباله‌  تر جدا کنند. این طرح کم‌کم به خانه‌ها هم راه پیدا کرد و فرهنگسازی شهرداری در این زمینه کارساز شد. حالا خیلی‌ها در خانه 2 سطل زباله دارند و پسماندهای خشک را از ‌تر جدا می‌کنند تا بازیافت شوند اما با این همه، هنوز هم جا برای کار بیشتر وجود دارد.
چند روز پیش رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران ایده جالبی را مطرح کرد؛ اینکه شهرداری بیاید و در مقررات صدور پایان کار برای ساختمان‌ها ‌موضوع تفکیک زباله را نیز مدنظر قرار دهد. به این ترتیب آدم‌ها حتی اگر هنوز با فرهنگ تفکیک زباله خیلی آشنا نیستند، مجبور می‌شوند در ساختمانی که زندگی می‌کنند، این موضوع را رعایت کنند.
واقعیت این است که نقش ما در بازیافت، نقش کوچکی است اما همین نقش کوچک اگر نباشد، بازیافت خیلی سخت می‌شود. مرحله نهایی بازیافت – یعنی تبدیل زباله‌ها به چیزهای تازه برای استفاده دوباره – در کارگاه‌ها و کارخانه های مخصوص به این کار انجام می‌شود. نقش ما فقط جدا کردن این زباله‌ها در خانه است. این کار، هم روند تفکیک و بازیافت را سریع‌تر می‌کند و هم از خراب شدن زباله‌های خشک جلوگیری می‌کند. مثلاً کاغذهای مچاله‌شده بین قورمه‌سبزی و سالاد، دیگر قابلیت بازیافت ندارند و باید کنار زباله‌های‌  تر دفن شوند. برای همین است که اینطور زباله‌ها باید از هم جدا شوند وگرنه به‌زودی باید سفینه‌هایمان را پر از آشغال کنیم و به مریخ بفرستیم تا از شرشان راحت شویم! ساده‌ترین کاری که هر کس می‌تواند درخانه انجام دهد این است که 2کیسه جدا برای زباله‌های ‌تر و خشک داشته باشد. اینطوری، تکلیف شهرداری هم با زباله‌ها معلوم است. برای این کار باید 2سطل زباله داشته باشید و از همه اعضای خانواده هم بخواهید که تفکیک زباله را رعایت کنند.