فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون نوشته مرتضی احمدی

تا: تک، لنگه.

تا آخرش: تا ناقش، تا تهش، تا پایانش.

تاب آوردن: طاقت آوردن، تحمل کردن، بردباری به خرج دادن.

ثواب: اجر، مزد، پاداش.

جا: محل، مکان، خانه، آشیانه، لانه.

جا افتادن: از قلم افتادن، فراموش شدن.

جا افتاده: عاقله مرد، میانسال، باتجربه.

چابک: فرز، زبر و زرنگ، چست و چالاک.

چاپ زدن: دروغ گفتن.

چاپلوس: متملق، زبون‌باز، سبزی پاک‌کن.

حاتم‌بخشی: بخشش، کرم، بزرگواری، سخاوتمندی.

حاجی‌ارزونی: دکانداری که اجناس خود را نسبت به کاسب‌های دیگر ارزان‌تر بفروشد.

حاجی‌بادام: نوعی شیرینی سنتی از بادام خام کوبیده، آرد، عسل و زنجبیل.

خاتون: کلمه‌ای است محترمانه که در گذشته به مدیر خانه گفته می‌شد.

خارجکی: کسی که به لحاظ لباس، آرایش و حرف زدن از فرنگی‌ها تقلید می‌کند.

خارسرراه: مزاحم، مانع ترقی، مانع پیشرفت.

داخل آدم: انسان، جزو آدمیان.

دادار دادار: هوار هوار، دادو هوار، جنجال، هیاهو، سروصدای زیاد.

داداش: برادر، اخوی.

راست راستکی: به درستی، واقعاً،‌ درست و حسابی.

راست شکم: رو به رو، مقابل، جلو («راس شیکمتو بگیر برو»).