نجات 5قاتل با یک بخشش

محمد جعفری- روزنامه‌نگار

«وقتی در خواب، حرم امام‌رضا(ع) را دیدم، تصمیم گرفتم قاتل پسرم را بدون هیچ چشمداشتی ببخشم، اما مسئولان قضایی گفتند می‌توانی وجه‌المصالحه دریافت کنی و آنجا بود که فکر دیگری به ذهنم رسید.» این، حرف‌های مادر پسر جوانی است که چندی قبل در بندرعباس به قتل رسید، اما درست در روز اجرای حکم قصاص، قاتل پسرش را بخشید. هرچند او تمایلی به دریافت هیچ پولی نداشت و اعلام کرد برای رضای خدا قاتل را بخشیده اما قاتل 900میلیون تومان وجه‌المصالحه پرداخت کرد ولی این زن نه‌تنها این پول را قبول نکرد، بلکه با این مبلغ توانست رضایت اولیای دم 4پرونده قتل دیگر را جلب کند و 4قاتل دیگر را نیز به زندگی برگرداند. ملیحه اکبری زرندی، همان زن خوش‌قلب و نیکوکار است. بااینکه او پسر جوانش را که هزار و یک امید و آرزو برایش داشت از دست داده اما با تصمیم بزرگی که گرفت توانست به 5نفر زندگی ببخشد. او در گفت‌وگویی اختصاصی با همشهری از جزئیات این اقدام بزرگ گفت.

درباره پسرتان صحبت کنید. پیش از این حادثه چه شرایطی داشت؟
پسرم علی نورالدینی شاه‌آبادی، متولد سال 1368 و مهندس عمران بود. او پسر باهوشی بود که در دانشگاه امیرکبیر تحصیل کرده بود. علی به تازگی متاهل شده بود اما فرزندی نداشت. ما اهل زرند کرمان هستیم و علی برای کار به بندرعباس رفته بود و رئیس کارگاه پروژه توسعه و بهسازی تاکسی‌وی‌های ارتباطی فرودگاه بندرعباس بود  که این حادثه تلخ برایش اتفاق افتاد.
درباره جزئیات حادثه اطلاعاتی دارید؟ چطور شد که علی به قتل رسید؟
علی و فردی که مرتکب قتل شد برای یک شرکت پیمانکار فرودگاه کار می‌کردند. این شرکت ظاهرا طلب متهم را نداده بود و او فکر می‌کرد باید طلبش را از پسر من بگیرد. به همین دلیل با یک ظرف بنزین به محل کار پسرم رفت و او را آتش زد. این حادثه روز 9شهریور‌ماه سال 1400 اتفاق افتاد و پسرم چند روز در بیمارستان بود تا اینکه روز 20شهریور فوت شد.
در روزهایی که علی روی تخت بیمارستان بود چه وضعیتی داشت؟
او درد زیادی می‌کشید، اما در همین شرایط هم می‌توانست صحبت کند. او گفت متهم با یک ظرف بنزین به اتاقم آمد. وقتی دیدم که می‌خواهد بنزین را به رویم بریزد دستم را جلوی چشمانم گرفتم تا بنزین داخل چشمانم نشود اما به یکباره سوختم و همه وجودم آتش گرفت.
ظاهرا خواسته شما بعد از فوت فرزندتان قصاص قاتل بود. اما چطور شد که حاضر به بخشش شدید؟
من از اول هم قصاص می‌خواستم. حتی وقتی پای چوبه دار هم رفتیم گفتم باید قصاص شود. آن روز طناب دار را دور گردن قاتل انداختند. او شروع به التماس کرد و یک‌بار طناب را باز کردند. اما من گفتم باید قصاص شود و دوباره طناب را دور گردنش انداختند. اما باز هم دلم نیامد و گفتم جان را خدا داده و خودش هم می‌گیرد و قاتل را بخشیدم. راستش را بخواهید چند شب قبل از روز اجرای حکم خواب امام رضا(ع) را دیده بودم.
درباره خوابی که باعث شد قاتل پسرتان را پای چوبه دار ببخشید بیشتر توضیح دهید.
دو هفته قبل از روزی که برای اجرای حکم تعیین کرده بودند من خواب دیدم که در حرم امام رضا(ع) هستم. یک ظرف پر از میوه دستم بود و یکی از خادمان حرم هم کنارم ایستاده بود. همینطور که با خادم در حرم راه می‌رفتم به او گفتم خانه پسرم کنار ضریح امام رضا(ع) است و... وقتی از خواب بیدار شدم حال عجیبی داشتم. در این دو هفته‌ای که تا روز اجرای حکم زمان باقی بود مدام گریه می‌کردم. از خدا و امام رضا(ع) خواستم که خودشان راهی جلوی پایم بگذارند تا بهترین تصمیم را بگیرم. می‌ترسیدم. با اینکه قصاص کردن حق من بود و قاتل، پسرم را به قتل رسانده بود،  اما با خودم می‌گفتم چرا من باید جان یک نفر را بگیرم. این شرایط ادامه داشت تا اینکه روز اجرای حکم فرا رسید.
در لحظه آخر چه حالتی به شما دست داد که قاتل را بخشیدید؟
گفتم برای رضای خدا و آرامش روح پسرم قاتلش را می‌بخشم. اما مسئولانی که آنجا بودند گفتند می‌توانید وجه المصالحه دریافت کنید. من گفتم نمی‌خواهم، اما آنها گفتند این حق شما است و به قاتل یک‌ماه مهلت دادند تا 900میلیون تومان پرداخت کند.
با 900میلیون تومان وجه المصالحه چه کردید؟
ظاهرا خانواده قاتل چند روز هم زودتر از مهلت یک‌ماهه این پول را به‌حساب دادگستری واریز کرده بودند، اما من گفتم این پول را نمی‌خواهم و صرف کار خیر کنید که پیشنهاد دادند می‌شود با این پول چند زندانی را آزاد کرد که من هم موافقت کردم و با این مبلغ 4نفر که محکوم به قصاص شده بودند و قرار بود حکم‌شان اجرا شود توانستند رضایت اولیای دم پرونده‌ها را جلب کنند.
با تصمیم بزرگی که شما گرفتید علاوه بر قاتل علی، 4نفر دیگر که قرار بود قصاص شوند از چوبه دار نجات پیدا کردند. حالا چه احساسی دارید؟
احساس آرامش می‌کنم. انگار باری از روی دوشم برداشته شده و راحت شده‌ام. در خلوت به پسرم می‌گویم من از خونت نگذشتم. بلکه همه‌‌چیز را به خدا واگذار کردم. هرچند در این ماجرا فقط پسر من قربانی شد، اما خدا را شکر می‌کنم که به برکت این روزهای عزیز با وجه‌المصالحه‌ای که پرداخت شد 4نفر دیگر که هر کدام خانواده و عزیزانی دارند به زندگی برگشتند. جا دارد از مسئولان قضایی بندرعباس که تلاش زیادی انجام دادند، به‌خصوص آقای شاهرخ نیا که پیشنهاد آزاد کردن زندانی با وجه المصالحه را دادند تشکر کنم.

محکومان بخشیده شده چه کسانی هستند؟
یکی از افرادی که با وجه المصالحه به‌دست آمده از پرونده قتل تکنیسین پیمانکار فرودگاه از چوبه دار نجات پیدا کرد جوانی است که 17سال پشت میله‌های زندان بود. او با یکی از اقوامش بر سر 500هزار تومان دچار اختلاف بود. او یک روز وقتی با همسرش از خیابان می‌گذشت این مرد را دید و آنها با یکدیگر درگیر شدند. آنطور که این مرد می‌گوید اول طرف مقابل چاقو کشید اما او چاقو را گرفت و چند ضربه به او زد تا 17سال را با کابوس چوبه دار پشت میله‌های زندان بگذراند. این پرونده در نهایت پس از 17سال با اعلام رضایت اولیای دم و آزادی قاتل بسته شد. دومین نفر پسر جوانی است که سال 98در جریان درگیری با دوستش در یکی از محله‌های بندرعباس او را به قتل رسانده بود. این محکوم به قصاص نیز 4سال را پشت میله‌های زندان گذراند و در یک قدمی چوبه دار بود که با وساطت مسئولان قضایی، اولیای دم حاضر شدند با دریافت دیه از اجرای حکم صرف‌نظر کنند. محکوم به قصاص دیگری که در این بین بخشیده شد کارگر یک باغ در کیش بود که زنی را به قتل رسانده بود. این ماجرا به 7سال قبل برمی‌گردد. در جریان این حادثه زن جوان و دوستانش به اشتباه وارد باغی شده بودند و کارگر باغ نیز با آنها درگیر شده و در این بین زن جوان به قتل رسیده بود که اولیای دم در نهایت با دریافت دیه از اجرای حکم قصاص صرف‌نظر کردند. چهارمین نفری که با پرداخت دیه توانست از قصاص بگریزد جوانی است که 8سال قبل به اتهام شلیک مرگبار و قتل جوانی در یکی از خیابان‌های بندرعباس بازداشت شده بود. هرچند این جوان همیشه دست داشتن در این قتل را انکار کرده است اما با استناد به ادله به‌دست آمده به قصاص محکوم شده بود و با قطعی شدن رأی در یک قدمی چوبه دار قرار داشت که در نهایت اولیای دم با دریافت دیه او را بخشیدند.