آمار اشتباه خانم سفیر از زندگی سگی

رضا عمویی-روزنامه‌نگار

اگر روان‌درمانگران اجتماعی و بسیاری از کسانی که در حوزه سبک زندگی سال‌ها تحقیق و پژوهش کرده‌اند می‌توانستند یک سبک زندگی یکسان را برای همه جوامع تجویز کنند، احتمالا دنیای امروز ما دنیای خسته‌کننده‌تری بود. دنیایی که زیبایی‌اش به تفاوت‌هایش است و با سبک زندگی یکسان احتمالا کسل‌کننده خواهد بود. با این حال به‌نظر می‌رسد که «لیندال ساکس»، سفیر استرالیا در ایران از این موضوع بی‌خبر است و نمی‌داند که تفاوت سبک زندگی یک شهروند ایرانی و یک شهروند استرالیایی از زمین تا آسمان است. «سگ» اگرچه به ‌عنوان یک حیوان خانگی و مانند یک عضو خانواده در خانه بسیاری از شهروندان غربی و استرالیایی دیده می‌‎شود، اما در سبک زندگی ایرانی، سگ و یا سایر حیوانات خانگی جایی در اتاق شخصی، رختخواب و یا آشپزخانه ندارند. پس باید سؤال کرد که چرا سفارت استرالیا در تهران که سکاندارش خانم ساکس است، هفته پیش با انتشار پستی از شهروندان ایرانی خواسته بود تا تصاویر حیوانات خانگی خود را به این سفارتخانه ارسال کنند؟! آیا سفارت استرالیا از تفاوت‌های سبک زندگی در ایران و استرالیا بی‌خبر است یا آنکه خانم ساکس تلاش دارد که سبک زندگی کشور خود را در خانه مهمان ترویج دهد؟ در عین حال، فقط موضوع تفاوت سبک زندگی ایرانی و استرالیایی نیست که پست سفارت استرالیا را در تهران جنجالی کرده، بلکه حتی در کشورهای غربی و استرالیا نیز نگهداری از سگ، قواعد و محدودیت‌‎های خاصی دارد. با این حال در ایران طی چند سال گذشته در فقدان قوانین و مقررات مرتبط با حیوانات خانگی و به‌ویژه سگ‌ها، با مشکلی به نام انفجار جمعیت سگ‌های ولگرد در خیابان‌های شهرهای مختلف روبه‌رو بوده‌ایم. برخی از صاحبان سگ‌های خانگی بعد از مدتی از نگهداری آنها خسته شده و یا به دلیل هزینه‌های زیاد نگهداری، سگ‌های خود را در خیابان‌ها رها می‌کنند. همین موضوع باعث شده در مراکز برخی شهرها شاهد کلونی و زندگی گروهی سگ‌ها باشیم؛ سگ‌هایی که هر از چندگاهی خبری از آنها درباره حمله به شهروندان و یا آسیب رساندن به کودکان رسانه‌ای می‌شود. با این حال بد نیست نگاهی به قواعد و محدودیت‌های مرتبط با نگهداری از سگ‌ها در استرالیا و برخی دیگر از کشورهای غربی داشته باشیم.