قصه مسلمان‌شدن مسافری از آلمان در خانه شیروانی
مدیر حسینیه بیت‌الزهرا س که یک جوان دهه هشتادی است، از رویدادهای جذاب در آن می‌گوید
حسینیه «بیت‌الزهرا» حوالی پل امیربهادر یکی دیگر از مقاصد چهاردهمین تور تهرانگردی همشهری بود که کارکردهای متفاوت و جالبی داشت. شاید قدمت زیادی نداشته باشد، اما اتفاقات و خاطرات بسیاری که در این مکان رخ داده باعث شده، از هرجهت خاص باشد از وصیت مرحوم شیروانی برای وقف خانه‌اش و داستان بازسازی و معماری متفاوت آن گرفته تا برپایی جشن عروسی برای جوانان بی‌بضاعت محل و شادکردن معلولان ذهنی و مسلمان‌شدن مسافر آلمانی در این هیئت یا جوان ۲۰ساله‌ای که جا پای پدر گذاشته و اکنون متولی این مکان و خادم اهل‌بیت(ع) است.
ارادت ۳نسل به اهل‌بیت ع
سال ۱۳۸۳ حجت‌الاسلام ابوالفضل شیروانی چشم از دنیا فرو بست و وصیت کرد خانه‌اش که تمام دارایی‌اش بود، بعد از مرگش به محل دائمی برگزاری روضه خانم‌زهرا(س) تبدیل شود و کار به مرحوم یدالله آشتیانی سپرده می‌شود. از ابتدای راه‌اندازی بیت‌الزهرا تاکنون ۳نسل از خانواده آشتیانی، متولی این هیئت بوده و هستند. خادمی اهل‌بیت(ع) از پدربزرگ به پدر و از پدر به پسر به ارث رسیده است. بعد از فوت مرحوم یدالله آشتیانی، پسرش امیر سکان این هیئت را به‌دست گرفت، اما بیماری مجال بیشتری برای خادمی به او نمی‌دهد و در نهایت سال۱۴۰۰ رهسپار خانه ابدی شد. بعد از پدر، این‌بار قرعه نوکری اهل‌بیت(ع) به محمدرضای 20ساله رسید و اکنون او جوان‌ترین متولی بیت‌الزهرا(س) است. نصر‌الله حدادی، تهران شناس که امیر آشتیانی را خوب می‌شناسد، تعریف می‌کند:« اگر فردی زنگ می‌زد و می‌گفت فلان بار روی زمین مانده است، غیرممکن بود امیر چشم‌بسته نگوید که من برمی‌دارم. به‌خاطر همان رفتارهاست که بعد از فوتش، چراغ اینجا هنوز روشن مانده است. متولی هیئت بودن بانی می‌خواهد، دل می‌خواهد، آقایی می‌خواهد.»
حسینیه‌ای شبیه مسجد گوهر شاد
محمدرضا برایمان از ساخت بیت‌الزهرا(س) تعریف می‌کند: گچبری و کاشیکاری‌های بیت‌الزهرا(س) هنر دست استاد توانمند، علی نجفی است که هنرش را می‌توان در حرم‌های مقدس سیدالشهدا(ع)، حضرت ابوالفضل(ع) و در مسجد گوهرشاد حرم امام رضا(ع) دید. شما برای نخستین بار به غیر از زیارتگاه‌های ائمه(ع) هنرشان را اینجا می‌بینید. استاد مدت ۹ماه با حضورش در بیت‌الزهرا(س) این گچبری و نقوش خطی را خلق و برای همیشه روی در و دیوار این حسینیه ماندگار کرد. او می‌گفت: «تمام افتخارم این است که هنرم را فقط در حرم‌های اهل‌بیت(ع) در عتبات عالیات و مشهد به‌کار گرفته‌ام. اینجا تنها خانه‌ای است که مرا تحت‌تأثیر قرار داد و در آن مشغول به‌کار شدم.» زمان حیات مرحوم امیر آشتیانی، برنامه‌های حسینیه هر ساله ثابت بود؛ مثل دهه اول محرم، دهه اول فاطمیه و 3شب قدر، مراسم ثابتی بود که اینجا برگزار می‌کردند. اغلب برنامه‌ها هم مختص آقایان بود، اما در این سال‌ها سعی شده تا بانوان هم در این فضای معنوی سهیم باشند. محمدرضا تعریف می‌کند:« صبح‌ها از ساعت۶ تا ۸ و نیم ویژه بانوان است تا آنها هم از فیض روضه و حسینیه بی‌بهره نباشند.»
جشن عروسی برای جوانان بی‌بضاعت در حسینیه
درِ بیت‌الزهرا با تمام شدن مراسم عزاداری محرم و صفر یا ماه مبارک رمضان بسته نمی‌شود، بلکه دری تازه به روی اهالی محل و دیگران می‌گشایند. محمدرضا درباره فعالیت‌های دیگر در حسینیه می‌گوید:« با چند مرکز بهزیستی و یک شیرخوارگاه در تهران و یک مرکز خیریه در آشتیان که محل نگهداری کودکان معلول ذهنی است، همکاری داریم و در حد توان مان از آنها حمایت می‌کنیم. فضای شبستان حسینیه هر سال در چند نوبت و به مناسبت اعیاد در اختیار این فرزندان عزیز است. این بچه‌ها و مربیان شان را به اینجا دعوت می‌کنیم و برایشان روزهای شاد و مفرحی را رقم می‌زنیم. مربیان تعریف می‌کنند وقتی بچه‌ها به آسایشگاه برمی‌گردند، آنقدر حالشان خوب است که تا چند روز نیازی نیست به آنها داروی آرام‌بخش بدهیم. همچنین زوج‌هایی که وسع شان نمی‌رسد برای مراسم ازدواج شان ولیمه بدهند یا تالار بگیرند، ما نه‌تنها در آشپزخانه حسینیه برایشان شام عروسی تدارک می‌بینیم بلکه در همین شبستان حسینیه هم با حفظ شئونات، مراسم عروسی‌شان را برپا می‌کنیم. پدر اعتقاد داشت با این کار، زوج‌ها به برکت نام حضرت زهرا(س) زندگی مشترک‌شان را شروع می کنند.»
شهادتین گفتن مسافر آلمانی در بیت‌الزهرا(س)
متولی جوان بیت‌الزهرا(س)، از مسلمان‌شدن یک آلمانی در حسینیه تعریف می‌کند:« روزی مسافری آلمانی به اینجا آمد و گفت: تصمیم دارد مسلمان شود. او زیر بیرق سالار شهیدان در شبستان حسینیه نشست و با گفتن شهادتین مسلمان شد. بعد از رفتنش بسته‌ای فرستاد. وقتی آن را باز کردیم تابلوی نقاشی‌ای را دیدیم که آن فرد آلمانی مسلمان شده با توجه به ارادتش به خاندان اهل‌بیت(ع)، تصویر ذهنی‌اش از امام زمان (عج) را روی بوم به تصویر کشیده بود و آن را به بیت‌الزهرا اهدا کرد.»
میراث شیخ
کوچه باریک بیت‌الزهرا با پرچم‌های عزاداری سیاهپوش شده است. جلوتر که می‌رویم درِ چوبی زیبا و سَردَرِ کاشیکاری شده حسینیه پیش رویمان نمایان می‌شود. معماری ایرانی- اسلامی در هر گوشه این بیت، خودی نشان می‌دهد. در و پنجره‌های این حسینیه مانند مسجد گوهرشاد است. اینجا خانه مرحوم حجت‌الاسلام ابوالفضل شیروانی است که خشت‌خشت آن با صوت مناجات‌های نیمه‌شب، دعاهای سحر و زیارت عاشورای او عجین شده است. برگزاری مراسم فاطمیه باعث شده که این خانه رفته‌رفته به‌عنوان خانه حضرت فاطمه(س) و به نام «بیت‌الزهرا(س)» شناخته شود. همه اینها به‌دلیل ارادت بی‌حد و مرزی بود که مرحوم آقای شیروانی به ساحت مقدس حضرت زهرا(س) داشت.
