زیستن در نمایش

فهیمه پناه‌آذر- روزنامه‌نگار

10سال از درگذشت محمود استاد محمد می‌گذرد؛ نمایشنامه‌نویسی که زیستن را در نمایشنامه‌هایش نشان می‌داد؛ بازیگر بود و اجراهایی را در فاصله سال‌های 51 تا 64 و سال‌های 77 تا 88 روی صحنه برد. تئاتری‌ها با از دست ‌دادن نمایشنامه‌نویسان و کارگردانانی چون محمود استادمحمد، حمید سمندریان، جعفر والی، داوود رشیدیان و... دیگر جایگزینی برایشان نمی‌توانند پیدا کنند.
استادمحمد از همان دوره نوجوانی و خیلی زود نوشتن نمایشنامه را آغاز کرد و مدتی بعد به عضویت گروه تئاتر هنر ملی به سرپرستی عباس جوانمرد درآمد. او پس از نوشتن نمایشنامه‌های متعدد، در سال ۱۳۶۴ به کانادا مهاجرت کرد. این نمایشنامه‌نویس در سال ۱۳۷۷ دوباره به ایران بازگشت و فعالیت هنری خود را ازسر گرفت. وی در صبح پنجشنبه سوم مرداد ۱۳۹۲ به‌دلیل سرطان کبد در بیمارستان جم تهران درگذشت. استادمحمد ازجمله نمایشنامه‌نویسانی است که زندگی‌اش به نوشتن سپری شد. در آثارش زیستن با تمام وجود دیده می‌شود. وی بعد از بازگشت به ایران، همان سال (1377) در یک‌سریال تلویزیونی بازی کرد و سال بعدش «آخرین بازی» را در نیاوران و سپس تئاترشهر روی صحنه ‌برد. تا سال 88، 2نمایش را کارگردانی کرد و یک نمایشنامه از او اجرا ‌شد و باز هم سراغ تلویزیون رفت و در «در چشم باد» جعفری‌جوزانی بازی کرد. سپس بیماری سختی سراغش آمد، اما سخت‌تر از آن بالا رفتن قیمت داروها و تهیه آنها بود؛ زندگی برای استادمحمد سخت ‌شد؛ نمایشنامه‌نویسی که همواره ملی و ایرانی می‌نوشت، بیان شاعرانه‌ای داشت و واقع‌گرا بود. نمایشنامه «آسیدکاظم» یکی از آثار استادمحمد است که بارها توسط کارگردانان مختلف روی صحنه رفته و کتابش همراه با چند نمایشنامه دیگر منتشر شده است.