این موج، ابدی نیست

به‌نظر می‌رسد وزارت ورزش علی خطیر را از روی کامنت هواداران استقلال در شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان سرپرست باشگاه انتخاب کرد! شاید این گزاره کمی غلوآمیز به‌نظر برسد، اما حقیقت آن است که وزارتخانه به‌شدت تحت فشار بود و آنها ترجیح دادند کسی را بر این منصب بنشانند که در کوتاه‌ترین زمان ممکن شعله‌های خشم و اعتراض هواداران را خاموش کند. به‌نظر هم می‌رسد این هدف تا حد زیادی محقق شده است. راستی‌آزمایی این داستان کار سختی نیست؛ کافی است صفحات هواداری آبی‌ها را مرور کنید تا ببینید اکثریت از این انتخاب راضی هستند، به تعریف و تمجید از خطیر مشغولند و حتی اجازه طرح انتقاد از او را نمی‌دهند. طبیعتا چنین جوی برای مدیر تازه‌وارد استقلالی‌ها یک سرمایه بزرگ است و او می‌تواند در این فضا، بهتر و راحت‌تر اهدافش را پیش ببرد. با این حال، اگر خطیر تصور می‌کند این موج «ابدی» است، اشتباه می‌کند. دیگران هم کم و بیش همین امتیاز را داشتند، اما در نهایت دنیا برای‌شان زهر شد.
کافی است به سرنوشت 2مدیرعامل قبلی استقلال توجه کنید. مصطفی آجورلو بعد از حضور روی صندلی مدیریت باشگاه، به سرعت با محبوبیت عمومی مواجه شد. وعده‌های بزرگی که او داد و چیزهایی که در مورد مظلوم واقع‌شدن استقلال به زبان آورد، فوری از او یک چهره خاص برای هواداران استقلال ساخت که حتی پای حرف‌هایش شعارهای آنچنانی هم می‌دادند. بعد هم که استقلال قهرمان ایران شد، آجورلو محبوبیت مضاعف پیدا کرد، اما محقق‌نشدن وعده‌های اقتصادی و افشای قراردادهای حیرت‌انگیز در باشگاه، امروز فضا را کاملا به ضرر آجورلو کرده است. در مورد علی فتح‌الله‌زاده هم نیازی به توضیح نیست که او سال‌ها محبوب‌ترین مدیر نزد هواداران استقلال بوده، اما عملکردش طی دوره آخر حضور در این باشگاه و مخصوصا حذف استقلال از آسیا، همه‌‌چیز را زیر و رو کرد. خلاصه اینکه علی خطیر اگر می‌خواهد خوشی و خنده امروز پابرجا باقی بماند، راهش فقط عملکرد مثبت و سازنده است، وگرنه همین «هورا»ها، خیلی زود بر سرش «هوار» خواهد شد.