معروف‌ترین دوقطبی‌ها

جام‌جهانی قطر
یکی از معروف‌ترین دوقطبی‌های اخیر را باید در بازی‌های جام‌جهانی قطر سراغ گرفت؛ اینکه عده‌ای دوست داشتند تیم ملی ایران بازی نکند یا حرکت‌هایی که مدنظرشان بود را در بازی‌ها انجام بدهد. این دوقطبی حتی به‌قدری به بازیکنان تیم ملی فشار آورد که در بازی اول، 6گل از انگلستان دریافت کردند؛ باختی که البته برای کسانی که دنبال دوقطبی‌سازی بودند، بسیار خوشایند بود. بخشی از این باخت، ابراز خوشحالی و حتی آرزو کردند که ایران در برابر آمریکا هم ببازد! این در حالی بود که آنها صرفا فوتبالیست بودند و باید فقط بازی می‌کردند.

رجبی، عطاران، عزتی و همای
در ماجراهای اخیر شاهد بودیم که بخشی از هنرمندان و سلبریتی‌ها، اقدام به تحریم برخی از رویدادهای هنری یا حضور در صداوسیما و... کردند. این امر در ادامه، منجر به ایجاد یک دوقطبی‌سازی عجیب و غریب شد؛ طوری‌که بخشی از مردم و حتی منتقدان و هنرمندان، انتظار داشتند که همه، آنطوری که آنها می‌خواهند رفتار کنند وگرنه باید مورد بدترین حمله‌ها قرار بگیرند. برخوردهایی که با امثال مهران رجبی و حتی رضا عطاران، پرواز همای، جواد عزتی و... صورت گرفت، با همین منطق بود؛ دوقطبی‌سازی‌ای که بعدها حتی خود منتقدان آنها به اشتباه بودنش اعتراف کردند.

استاندارد دوگانه در دو قطبی
از دیگر دوقطبی‌سازی‌های اخیر، باید به موضوعات مرتبط با حجاب و امر به معروف اشاره کرد. در برخی از این موارد، شاهد بودیم که تعداد بیشتری از کاربران فضای مجازی اقدام به حمایت می‌کردند، اما در مواردی هم مشاهده می‌کردیم امر به معروفی اتفاق می‌افتد و حتی منجر به شهادت چند تن نیز می‌شود، اما صدای اعتراض کمتری برمی‌خیزد؛ درحالی‌که به هر حال علیه تضییع حقوق شهروندان باید به‌صورت یکسان واکنش نشان داده شود؛ چه اعتراض به ریختن ماست بر سر یک بی‌حجاب باشد و چه اعتراض به شهادت یک جوان باغیرت که می‌خواست از دختری حمایت کند.

پلتفرم‌ها یا صداوسیما؟
از دوقطبی‌های معروف اخیر، باید به دوقطبی شبکه نمایش خانگی- صداوسیما اشاره کرد. زمانی این دوقطبی به سینماو تئاتر- صداوسیما ربط داشت، ولی بعدها کار به نمایش خانگی کشیده شد.
درواقع هنرمندانی که می‌خواهند بگویند ما با صداوسیما خط و ربطی نداریم، سعی می‌کنند که در سریال‌ها و برنامه‌های مرتبط با این حوزه نقش پررنگی داشته باشند؛ این در حالی است که بخشی از این هنرمندان اساسا در صداوسیما رشد کرده‌اند‌و بیشترین شهرت و موفقیت خود را مدیون آن هستند و اساسا بین این دو تضادی وجود ندارد و صرفا رویکردها و جامعه مخاطب‌شان  متفاوت است.

علیه آقای مجری
ایرج طهماسب که یکی از چهره‌های دوست‌داشتنی تلویزیون و البته سینما و شبکه‌ نمایش خانگی است، به واسطه برنامه «مهمونی» هم توانست بار دیگر نبوغ هنری خودش را اثبات کند؛ نبوغی که در جایی غیراز صداوسیما خودش را نشان داد. اما درست در میانه موفقیت‌های این برنامه بود که صرفا یک شوخی مطرح شده، باعث شد تا حمله‌های زیادی به او صورت بگیرد؛ به‌واقع بخشی از مخاطبان صرفا او را به‌خاطر یک شوخی که دوست نداشتند، طرد کردند؛ ایجاد یک دوقطبی از آنچه من دوست دارم و آنچه دوست نمی‌دارم!

از ما نیست
در برخورد با مباحث سیاسی و ملی و حتی بین‌المللی، اصل بر منافع ملی است. حالا اگر فردی یا گروهی و دولتی این منافع ملی را توانست دنبال کند، باید محترم شمرده شود و اگر نتوانست اقدام به چنین کاری کند، باید مورد نقد و مطالبه قرار بگیرد؛ این در حالی است که در ماه‌های اخیر، شاهد بودیم که برخی از اتفاقات مثبتی که نسبت مستقیمی با منافع ملی داشت، صرفا به‌دلیل اینکه دولت وقت و وزارت خارجه وقت مورد علاقه برخی از رسانه‌ها و کنشگران سیاسی نبودند، نه‌تنها ارج نهاده نمی‌شدند که حتی مورد نقد و هجمه هم قرار می‌گرفتند؛ ازجمله برقراری ارتباط با عربستان.