برنامه سالانه رهاشدن از گلوگاه‌های ترافیکی

زینب زینال‌زاده-روزنامه‌نگار

وجود بیش از 40گلوگاه ترافیکی در تهران نشان‌دهنده تلف‌شدن عمر شهروندان پشت صف‌های طولانی خودروها، افزایش سوخت و آلایندگی و... است. اگر از ادوار گذشته مدیران شهری با برنامه مدون و مشخصی اقدام به رفع انسداد این گلوگاه‌ها می‌کردند امروز نه‌تنها شاهد افزایش این نقاط نبودیم، بلکه از تعدادشان کاسته می‌شد و شاهد جریان روان ترافیک در این محورها بودیم. به‌گفته علی‌اصغر قائمی، عضو کمیسیون عمران، حمل‌ونقل شورای شهر تهران، معضلات حاد تهران ازجمله بازگشایی گره‌های ترافیکی را می‌توان از طریق شیوه و روش‌های عملی و با مشارکت نخبگان حل کرد. او با تأکید بر برنامه سالانه مدیریت شهری در رفع انسداد گلوگاه‌های ترافیکی پایتخت، ضرورت جبران قصور و کوتاهی صورت‌گرفته در این حوزه را تشریح کرد که در ادامه می‌خوانید:

در تهران گلوگاه‌های ترافیکی متعددی وجود دارد و این موضوع قابل‌انکار نیست. برای باز شدن این گره‌ها چه باید کرد؟
معضلی که شما اشاره کردید، قطعاً وجود دارد، اما نکته حائز اهمیت این است که حل این معضل راهکار علمی دارد و از طریق مشارکت و استفاده از ظرفیت مجموعه‌های علمی و دانشگاهی معتبر و شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در حوزه ترافیک، محقق می‌شود؛ موضوعی که تا‌کنون مغفول مانده است که در این دوره می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
 چرا تا‌کنون این راهکار عملیاتی نشده است؟
این قصور، هم به ما (مجموعه شورا) که درواقع طرح‌های مطالعاتی را که با نگرش علمی به مسئله نگاه می‌کند و هم به شهرداری که متولی اجرا محسوب می‌شود، وارد است. درهرحال فارغ از اینکه گره‌های ترافیکی کجا هستند و چه دلیلی دارند و... باید کاری انجام و راهکار علمی قابل‌ پیاده‌سازی براساس امکانات و مقدورات شهرداری پیش‌بینی می‌شد و برنامه زمانبندی تعیین می‌کردیم؛ به‌طور مثال اگر فرض کنیم 100گره ترافیکی در تهران وجود دارد باید شهرداری مکلف می‌شد سالانه 5گره ترافیکی را برطرف کند؛ پس چون این برنامه وجود ندارد، معضل گره‌هایی ترافیکی همچنان پابرجاست.
 برای جبران این قصور و کوتاهی چه تدابیری باید اتخاذ کرد؟
کوتاهی در این حوزه مربوط به ادوار مختلف مدیریت شهری است و قطعاً نباید فرصت را از دست داد و ضرورت دارد قصور پیش‌آمده جبران شود. از یک‌سو شهرداری تهران مرکز مطالعات دارد و از سوی دیگر معاونت حمل‌ونقل و ترافیک باید پیشگام در رفع این کوتاهی باشد؛ بنابراین می‌توان از طریق همکاری مرکز مطالعات و معاونت حمل‌ونقل و ترافیک و کمک کمیسیون حمل‌ونقل شورا، طرح مطالعاتی کوتاه‌مدت (حداکثر 6ماه) ارائه داد که قابلیت اجرا داشته باشد؛ چراکه مشکل همه گلوگاه‌های ترافیکی یکی نیست و ازاین‌رو نمی‌توان راهکار واحدی برای آنها ارائه داد. در طرح مطالعاتی وضعیت گلوگاه‌ها، لازم است دلیل بروز ترافیک و... بررسی و راهکار متناسب ارائه شود.
 هوشمندسازی در حل ترافیک گلوگاه‌ها چقدر می‌تواند مؤثر باشد؟
حتماً که نقش و تأثیر زیادی خواهد داشت؛ چراکه اساس جریان ترافیکی دقیقاً شبیه جریان‌های کامپیوتری است؛ یعنی هر گاه پکت (بخش کوچکی از پیام بزرگ) اطلاعات ثبت و مدیریت آنها به شبکه سپرده شود، طبیعتاً همه اطلاعات قابل پیاده‌سازی هستند. تمام تحلیل‌های فنی و آماری شبکه حمل‌ونقلی هم شبیه همین جریان کامپیوتری است و می‌توان با ابزار هوشمند اطلاعات را ثبت و داده‌ها را تجزیه‌وتحلیل کرد و به بهترین راهکار دست یافت.
 تجهیزاتی چون دوربین‌های نظارتی و چراغ‌های راهنما چه نقشی در رفع انسداد گلوگاه‌های ترافیکی دارند؟
اینها تجهیزات ضروری حوزه حمل‌ونقل هستند و هر کدام سهم متفاوتی در باز شدن گره‌های ترافیکی دارند. دوربین‌ها عملاً برداشت اطلاعات را انجام می‌دهند و چراغ هم فرمان عمل‌کردن است. پس هر دو مکمل هستند. به‌عبارت ساده‌تر دوربین ورودی اطلاعات محسوب می‌شود و با تجزیه‌وتحلیل آنها می‌توان فرمان عمل‌کردن چراغ‌راهنما را تنظیم و در نتیجه شاهد گره‌گشایی گلوگاه‌های ترافیکی باشیم.
 آیا تا پایان سال تعداد گلوگاه‌های ترافیکی تهران کم می‌شود؟
امیدواریم شاهد اتفاقات خوبی دراین‌خصوص باشیم. به‌هرحال شورا می‌تواند در راستای این موضوع طرح ارائه دهد، اما ترجیح ما این است که شهرداری لایحه بدهد؛ چون بدنه کارشناسی شهرداری غنی‌تر از بدنه کارشناسی شوراست. شورا نهاد تصمیم‌گیری است؛ هر چند می‌تواند نهاد تصمیم‌سازی هم باشد، اما اگر شهرداری نقش تصمیم‌سازی را بر‌عهده بگیرد به‌دلیل پشتوانه اجرایی طبیعتاً از غنای بیشتری برخوردار است.