کشف «فسیل» در سینما

سعید مروتی- روزنامه‌نگار

 بیش از ۴میلیون تماشاگر برای «فسیل»؛ این آماری است که خوش‌بین‌ترین کارشناسان اکران هم نمی‌توانستند پیش‌بینی‌اش کنند. کمدی پرفروش کریم امینی که در آستانه رسیدن به رکورد 200 میلیارد تومان فروش قرار دارد و مدتی است عنوان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران را از آن خود کرده، روی پله هفدهم جدول پرتماشاگرترین فیلم‌های سینمای پس از انقلاب ایستاده است و البته به‌زودی جایگاهش را ارتقا خواهد داد؛ فیلمی که به‌نظر می‌رسد توانایی عبور از فیلم‌های‌ «هزارپا»، «هراس» و «پرواز از اردوگاه» را هم دارد؛ فیلم‌هایی که اغلب محصول دهه 60 و اوایل دهه70 هستند. آخرین فیلم سینمای ایران که موفق شده بود از مرز ۴میلیون تماشاگر گذر کند، هزارپا بود که سال۹۷، رکورد گیشه را هم شکست. هزارپا هم مثل فسیل، کمدی بود و البته متکی به 2ستاره محبوبش رضا عطاران و جواد عزتی؛ فیلمی که مثل فسیل، بخشی از جذابیتش را با ارجاع به گذشته به‌دست آورده بود؛ چنان که فسیل هم با روایت داستانش در دهه‌های‌50‌و‌60، بخش عمده‌ای از جذابیتش را از رجعت به گذشته به‌دست می‌آورد؛ چه در بازآفرینی دهه‌های‌50‌و60 و چه در جنس شوخی‌ها که تا حد زیادی محصول نمایش تغییرات گسترده جامعه ایران در این سال‌هاست. نقش بهرام افشاری به‌ عنوان بازیگر اصلی فسیل را هم نباید در موفقیت فیلم نادیده گرفت. فسیل توسط کریم امینی ساخته شده که این روزها یک کمدی دیگر هم روی پرده دارد؛ «شهر هرت» با بازی پژمان جمشیدی و تهیه‌کنندگی حسین فرح‌بخش که افتتاحیه خوبی در گیشه داشته است.‌

   چند ایده قابل‌قبول
کافه سینما: فیلم‌ها در مواردی وقتی «خیلی پرفروش» می‌شوند که بخشی از ناخودآگاهِ مردمی و گفتمانِ اجتماعی دوران ساخت‌شان باشند. فسیل، جدا از امتیازاتِ معمولش نسبت به ‌باقی فیلم‌های این سینما (که تماشاگرش را آزار نمی‌دهد، پی‌گیری داستانش کار سختی نیست، از ابزار خنداندن، فقط وقاحت و ایجاد اشمئزاز را یاد نگرفته)چند ایده‌ قابل‌قبول در مسیر قصه‌اش دارد.

   فرمول ساده برای فتح گیشه
خبرگزاری رسا: «فسیل» در حالی عنوان پرطمطراق پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران را به ‌دست آورد که نه فقط از نظر زیبایی‌شناسی هنری و فرم‌شناسی سینمایی بلکه اثری از محتوای فرهنگی قابل توجه نیز در فیلم دیده نمی‌شود. در نگاهی خوش‌بینانه «فسیل» با هوشمندی سازندگانش توانسته از شرایط فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی جامعه نهایت استفاده را ببرد و در راه رسیدن به هدفش برای فتح گیشه، از فرمول ساده و امتحان‌پس‌داده‌ای استفاده کند.

روایت کارگردان فیلم دهه پنجاه

کریم امینی: «فسیل» 2سال قبل و در شرایط شیوع کرونا ساخته شده و به همین علت هم تاکنون اکران نشده بود. فسیل قصد دارد بخشی از تاریخ دهه۵۰ را از بعدی خاص و در قالب کمدی برای مخاطب مطرح کند و چون هدف، تولید یک اثر نمایشی در مورد موسیقی در آن زمان است، سعی شده تا ابعاد و فضا را در این فیلم به خوبی بازسازی کند و در قالب چارچوب‌های مشخص‌شده برای فیلمسازی حرکت کند. از آنجا که قرار است مخاطب خود را در حال و هوای آن روز ببیند، تمهیداتی درنظر گرفته شده تا به‌نظر برسد فیلم دهه۵۰ است. فیلم فسیل روایتی از زندگی مردم در دوران قبل و بعد از انقلاب است.