هنرمند اصفهانی پاسدار حرفه خاصی در کشور است
احیای نقده‌دوزی به کمک استاد حسن
در دل خیابان مسجد سیداصفهان، کارگاهی قرار دارد که میراث‌دار و یدک‌کش عنوان تنها تولیدکننده نخ نقده در کشور است. استاد حسن دانشور، صاحب این مکان شغلش زرکشی یعنی ملیله‌سازی، طلاکشی، نقره‌کشی و نقده‌سازی است و در این کار حدود ۶ دهه سابقه فعالیت دارد؛ حرفه قدیمی که خاستگاهش اصفهان است و این روزها دانشور جزو معدود هنرمندان زرکشی ایران است. هنری که حتی در فهرست صنایع‌دستی ایرانی هم مهجور باقی مانده است.
شاگردی بزرگان زرکشی
بیش از ۵۵ سال قبل با عشق و علاقه وارد این حرفه شده و حالا استادکار زرکشی است و علاقه‌مندان و فعالان نقده‌دوزی بیشتر از بقیه سراغش را می‌گیرند. او که متولد سال ۱۳۳۷ است، از ۷سالگی با دیدن این هنر روی پارچه‌های ترمه که به آن سرمه‌دوزی می‌گفتند و جلوه این هنر روی فلزات که همان طلاکوبی است، به این رشته علاقه‌مند و با شاگردی کنار استاد کوفیگر که دهه 30 در اصفهان یکی از معدود کسانی بود که به حرفه زرکشی می‌پرداخت، وارد این عرصه شد و تا سال۱۳۹۲ و درگذشت استاد کوفیگر در کنارش در این حرفه فعال بود و هنوز هم در همان مغازه قدیمی یادگار صفرعلی کوفیگر زرکشی را ادامه می‌دهد. او مناعت طبع خاصی دارد و می‌گوید: سال‌های زیادی در این حرفه شاگردی کردم و هنوز هم شاگرد مردمم، کارم را دوست دارم چون تنها کسی هستم که این حرفه را تا این زمان حفظ کرده است.
تبدیل شمش به سیم
دانشور، این روزها تنها کسی است که هنر زرکشی را نگهداری و پاسداری می‌کند. زرکشی هنر تبدیل شمش طلا یا نقره به سیم‌های باریک به قطر 6میلی‌متر است که ازجمله اساس و پایه کار هنرهای سنتی دیگری مثل طلاکوبی وسرمه دوزی هم هست. به‌گفته این هنرمند، تجلی‌عام هنر زرکشی در تابلوهای ترمه و سرمه‌دوزی است که در فرهنگ قدیمی جهیزیه اصفهانی‌ها جای داشته یا فرش‌های زرین تبریز که هنری منسوخ شده، یا تندیس و مدال‌های طلاکوبی شده هنرمندان و قهرمانان ورزشی است. استاد دانشور به حرفه‌اش وفادار و معتقد است باید اجازه ندهید زرکشی به فراموشی سپرده شود.
